Η Νέα Ηγεσία του ΠΑΣΟΚ

"εγώ δεν μπορώ να ερωτευθώ κανέναν πολιτικό ηγέτη, υπαρκτό ή υποθετικό. Θα ερωτευόμουν όμως πολιτικές που απορρέουν από την ιδεολογική αποθήκη της σύγχρονης παγκόσμιας κεντροαριστεράς και βρίσκονται υπό τον διαρκή έλεγχο ηθικών κανόνων και κωδίκων."

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από σχόλιο που κατέθεσα σε φιλικό ιστολόγιο στις 5 Σεπτέμβρη. Δεν μπορώ να προσθέσω ή να αλλάξω τίποτα. Αναλύοντας περαιτέρω θα πω πως ο Γιώργος Παπανδρέου εξέφρασε πολιτικές ιδέες σαν αυτές που υπονοώ παραπάνω και οι οποίες με βρίσκουν σύμφωνο. Ταυτόχρονα, έκανε σφάλματα. Κάποια από αυτά τραγικά. Σημαντικότερο όλων κατά τη γνώμη μου, αυτό που περιέγραφα με άρθρο μου στο diablog στις 12 Νοεμβρίου 2006, με τίτλο 'The Network Effect', και αφορά την αδιαφορία (ή ανικανότητα) του Γιώργου να δομήσει συμμαχίες, συναινέσεις, δίκτυα. Η πολιτική όμως είναι γύρω από τις συμμαχίες, γύρω από τα δίκτυα. Όταν μάλιστα αυτές οι συμμαχίες χτίζονται πάνω σε ηθικούς κώδικες, τότε είναι και κοινωνικά επωφελείς. Παρότι οι συμμαχίες έλειψαν απελπιστικά από τον Γιώργο, η αναμφισβήτητη ηθική του συγκρότηση λειτούργησε ως ανάχωμα στη δυσαρέσκειά μας. Απεδείχθη όμως περίτρανα πως η ηθική και οι προθέσεις δεν αρκούν. Απαιτείται και πράξη.
Σήμερα, το καλύτερο που έχει να κάνει κατά τη γνώμη μου είναι να αποσυρθεί από το προσκήνιο και να παραμείνει ενεργός θεματοφύλακας των ιδεών που ο ίδιος προσκόμισε στο κίνημα. Αλλά τα περί συνέχισής του στην προεδρία του κινήματος, είναι τόσο αφελή όσο και το μη χτίσιμο συμμαχιών και συναινέσεων κατά την προεδρία του.
Από την άλλη μεριά, ο Βενιζέλος. Με τρομάζει η βιασύνη του, το γυαλισμένο μάτι, τα πολλά λόγια. Με τρομάζει το ότι λογοκρίνει σχόλια στο ιστολόγιό του. Με τρομάζουν οι σχέσεις του με τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα. Επί όλων αυτών οφείλει να τοποθετηθεί. Δηλαδή, 1) επί του ανοιχτού κόμματος και της συμμετοχικής δημοκρατίας, 2) επί της αντίληψής του για το ποιές οφείλουν να είναι οι σχέσεις ενός προοδευτικού, δημοκρατικού, κεντροαριστερού κόμματος με τους 'νταβατζήδες' και 3) επί του σεβασμού του στις διαδικασίες τις οποίες δείχνει μια διάθεση να τις ξεχειλώσει στα μέτρα του (που δεν είναι και αμελητέα). Αν ικανοποιηθώ από τις απαντήσεις που θα δώσει, θα τον στηρίξω. Αυτό που λέω όμως εδώ δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση συνέδριο προγραμματικών θέσεων. Μόνο κατάθεση των απόψεων του Βενιζέλου στη δημόσια σφαίρα. Γιατί, εδώ που τα λέμε, έχετε καταλάβει εδώ και 18 χρόνια που τον ξέρουμε, σε ποιόν (ιδεολογικό) θεό πιστεύει; Εγώ όχι. Αλλά το συνέδριο γιατί να το κάνουμε; Επί 3,5 χρόνια γινόταν συνεχής διάλογος και πριν λίγους μόλις μήνες έγινε το προγραμματικό συνέδριο. Πότε πρόλαβαν να αλλάξουν οι θέσεις μας; Ή μήπως, τα συνέδρια είναι για να χειροκροτούν τις εμμονές των αρχηγών;
Αν λοιπόν ο Βενιζέλος ξεκαθαρίσει (με λίγα λόγια παρακαλώ) τη θέση του στα ζητήματα που έθεσα, έχει καλώς. Διαφορετικά, οι ιδέες να' ναι καλά, τη δουλειά μας την ξέρουμε. Όλοι εμείς που δεν περιμένουμε να βρούμε δουλειά ή πρόσθετο εισόδημα από κανένα κόμμα ή συμμορία κομματαρχών, που δεν τους επιτρέψαμε να είναι σε θέση να μας διορίσουν σε καμία (έμμισθη) θέση, που αγωνιζόμαστε μόνο για τις ιδέες μας και όχι για το δικαίωμά μας στα δομημένα ομόλογα, θα λέμε σταθερά και επίμονα τη γνώμη μας, που κάθε μέρα θα δυναμώνει, θα ελέγχει, θα κρίνει, θα συνεισφέρει, θα σφάλλει, θα πέφτει και θα σηκώνεται, αλλά δεν θα αποσύρεται, δεν θα κοιμάται, δεν θα ολιγωρεί.

---------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτό είναι και το τελευταίο κείμενο γενικής πολιτικής σε αυτό το ιστολόγιο, σχετικό με τις εκλογές. Επανερχόμαστε στον εστιασμό μας στα της πόλης μας, που μπορεί να μας κάνουν να αισθανόμαστε τριτοκοσμικοί, αλλά δεν θα σταματήσουμε ποτέ να μιλάμε γι αυτά, να γινόμαστε ενοχλητικοί στους πραίτορες, σ΄αυτούς που αντιλαμβάνονται την τοπική αυτοδιοίκηση σαν ευκαιρία αποθησαυρισμού, σαν σκαλοπάτι ανέλιξης (με τι έργο άραγε; είδαμε μάλιστα την επίδοση δημοτικού συμβούλου στις εκλογές και δεν ...τρομάξαμε κιόλας), σαν ευκαιρία νομής εξουσιών από κομματικές παρέες, από κοινωνικές ομάδες (πχ καταστηματάρχες), από οπορτουνιστές.