Η Ψήφος Μου

Αύριο θα πάω να ψηφίσω. Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς φανφάρες, με σεβασμό στη διαδικασία, θα συνεισφέρω την άποψή μου. Όχι για να μπορώ αύριο να χαρακτηρίζω όλους τους άλλους χαζούς ή έξυπνους (εξίσου ηλίθιο), όχι για να αποδείξω τίποτα σε κανέναν, όχι για να πάρω σειρά στη νομή της εξουσίας, όχι για να μου απονείμω το δικαίωμα εκ του περιθωρίου να φτύνω όλους τους άλλους.

Είδα κάποτε ένα χωρικό να μπαίνει σ’ ένα παλιό ξωκλήσι και να βγάζει με σεβασμό την τραγιάσκα του, κρατώντας την στα χέρια. Έτσι θέλω να το κάνω. Αναλογιζόμενος τη σημασία της στιγμής, αλλά ταυτόχρονα γνωρίζοντας πως οι εκλογές δεν είναι η λύση στα προβλήματά μας. Εμείς είμαστε η λύση σ’ αυτά. Κι αν κάποτε ο ήλιος δύει, δεν είναι γιατί το επιθυμεί, είναι γιατί εμείς του γυρίζουμε την πλάτη. Κουβαλάμε τα όνειρά μας όπως το πανωφόρι στον ώμο μας και κάθε μας βήμα για να τα πραγματώσουμε, διαρκεί μισή ζωή.



Αύριο λοιπόν, θα συνοψίσω τα όνειρά μου, την ορμή μου, την πίστη μου στην αναγκαιότητα μιας νέας πολιτικής εποχής με διαβούλευση και πράξη, με διαφάνεια και λογοδοσία, με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, με αλληλεγγύη για τους αδύναμους χωρίς ελεημοσύνες, χωρίς κούφια και ξύλινα λόγια, με λιγότερη υποκρισία, χωρίς Πανάγους, χωρίς γελοία παραληρήματα για ‘εαμίτισσες μάνες’, χωρίς 'Four Seasons' και γκλαμουριά και με μια κίνηση, τόσο σίγουρη όσο και ντροπαλή, θα προσθέσω τη μόνη λέξη που αύριο όλοι καταλαβαίνουν: την ψήφο μου.


Σήμερα, μόνο φαντάζομαι το πώς αρθρώνομαι πολιτικά με την υπόλοιπη κοινωνία. Μεθαύριο, αφού θα τους έχω ακούσει όλους, θα ξέρω καλύτερα. Και εύχομαι αυτό να με κάνει να μάθω μερικά πράγματα για μένα και τους άλλους, που δεν ήξερα. Άλλωστε, ο μόνος δρόμος για ένα καλύτερο αύριο είναι η ΑΛΛΑΓΗ.