Μια Κορίνθια Αοιδός
Η mezzosoprano Μαρισία Παπαλεξίου, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές της το 1996 στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη της Κικής Μορφονιού και μελοδραματικής του Κώστα Πασχάλη, απ' όπου αποφοίτησε τον Ιούνιο του 2002 με βαθμό «Άριστα παμψηφεί» και με το βραβείο «Εις μνήμην Φίλιππου Νάκα».
Από τον Μάιο του 2000 μέχρι τον Μάιο του 2003 εντάσσεται στο δυναμικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Παράλληλα κάνει συναυλίες και ρεσιτάλ, και εμφανίζεται ως σολίστ σε παραγωγές των Μεγάρων Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης «Η γυναίκα χωρίς σκιά» του R. Strauss, «Madama Butterfly» του G. Puccini.
Το 2003 φεύγει από την Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές της στο Παρίσι με την mezzosoprano Jane Henschel, με την οποία μελετάει μέχρι και σήμερα.
Μέχρι το 2006 συμπράττει ως σολίστ σε πολλές συναυλίες ορατορίου («Requiem» και «Kronungsmesse» W.A. Mozart, «The Messiah» G.F. Haendel, «Gloria» και «Magnificat» A. Vivaldi, και πολλά άλλα), καθώς και σε συναυλίες lieder και όπερας σε όλη τη Γαλλία. Τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο του 2006 ερμηνεύει με μεγάλη επιτυχία το ρόλο της Carmen, στη ομώνυμη όπερα του G. Bizet στη Nice.
Από το 2006 ζει και εργάζεται στην Γερμανία.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Το σεμνό αυτό και σύντομο βιογραφικό σημείωμα, μου παρέδωσε η ίδια. Αλλά σε αυτό δεν αντικατοπτρίζεται η γοητεία της προσωπικότητας της, ούτε το πάθος της γι αυτό που κάνει και η λατρεία στο μουσικό θεό που υπηρετεί με συνέπεια (και κόστος). Ελπίζω, να έχω σύντομα τη δυνατότητα να παρουσιάσω από αυτό το ιστολόγιο ένα μικρό κλάσμα της δουλειάς της, ώστε να μπορέσουν οι κορίνθιοι να γνωρίσουν λίγο αυτή την ταλαντούχο κοπέλα, που κανένας δήθεν υπεύθυνος για τον πολιτισμό στο δήμο μας δε γνωρίζει την ύπαρξη της.
1 σχόλιο:
Αγαπητέ Mike, χαίρομαι ιδιαίτερα για την επισήμανση που κάνεις.
Πριν από δύο περίπου χρόνια είχα κάνει στον Πολίτη της Κορινθίας ένα μικρό αφιέρωμα στην Μαρισία, την οποία γνωρίζω επειδή τυγχάνει κόρη ενός σεβαστού ζεύγους καθηγητών μου στο σχολείο, του φιλόλογου κ. Παπαλεξίου και της συζύγου του καθηγήτριας αγγλικής φιλολογίας Ντίντας Παπαλεξίου.
Θεωρώ πως μόνο τυχαία δεν είναι η διαδρομή της Μαρισίας αν κρίνει κανείς από την ποιότητα των γονιών της -πέρα, φυσικά, από τα αναμφισβήτητα προσόντα της και το πάθος και την αγάπη της για την δουλειά της, όπως ορθά επισημαίνεις.
Αρκεί μόνο να πούμε πως η κυρία Παπαλεξίου άφησε την "καριέρα" της και την "σταδιοδρομία" της στο Δημόσιο και επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ανοίγοντας ιδιωτικό και απόλυτα επιτυχημένο φροντιστήριο Αγγλικών σε μια περίοδο κατά την οποία μια θέση στο δημόσιο λατρευόταν ως Θεός.
Αυτή η ταλαντούχος κοπέλα, λοιπόν, με την διεθνή παρουσία που παρουσιάζεται στο βιογραφικό της, δεν είχε θέση σε καμία εκδήλωση για τα 150 χρόνια της πόλης, όπου -αντίθετα- έχουν προσκληθεί η φιλαρμονική του Μαρκόπουλου, της Καρδίτσας και διάφορες άλλες χορωδίες.
Περισσότερα σχόλια, δεν νομίζω πως χρειάζονται..
Γιώργος Φ. Γουγάς
Δημοσίευση σχολίου