Spectropolis
Το 2004 στη Νέα Υόρκη, στο νότιο Μανχάταν, διοργανώθηκε ένα τριήμερο με θέμα: ‘Spectropolis: Mobile Media, Art and the City’. Σκοπός του όπως αναφέρεται στη σχετική ιστοσελίδα (http://www.spectropolis.info/) ήταν να αναδειχθούν οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους οι καλλιτέχνες, οι καινοτόμοι της τεχνολογίας και οι ακτιβιστές, χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες επικοινωνιών (κινητή τηλεφωνία, φορητοί υπολογιστές, υπολογιστές παλάμης, ασύρματα δίκτυα, ραδιόφωνο κτλ) για να προκαλέσουν την έκφραση της κοινής γνώμης μέσα από νέες αστικές εμπειρίες. Άλλωστε, οι νεοϋορκέζοι ζουν ήδη μέσα σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης παρουσίας κινητών και ασύρματων τεχνολογιών που αλλάζουν τη ζωή τους αλλά και τον τρόπο με τον οποίο βιώνουν την πόλη τους. Η Νέα Υόρκη ως σύγχρονη Μέκκα της avant-garde καλλιτεχνικής και όχι μόνο παραγωγής, δεν είχε κανένα πρόβλημα να γεμίσει το τριήμερο της εκδήλωσης με γεγονότα.
Ας επιστρέψουμε τώρα στα καθ’ημάς. Κάθε φορά που σε μιά συζήτηση αναφέρεται ένα παρόμοιο παράδειγμα, συναντά την φοβική και εσωστρεφή κριτική του τύπου ‘αυτά δεν μας αφορούν, είναι άπιαστα για εμάς’. Κανείς δεν προσπαθεί να αντιληφθεί την αναλογία που μπορεί να υπάρξει. Γιατί, βέβαια, ουδείς ισχυρίζεται ότι η Κόρινθος θα γίνει ανάδοχος παρόμοιας εμβέλειας γεγονότων, αλλά ας δούμε κάτι απόλυτα εφικτό: ένα ασύρματο ευρυζωνικό δίκτυο στην περιοχή του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Κορίνθου, που θα προσέφερε δωρεάν ξενάγηση σε τουρίστες με υπολογιστές παλάμης (εσείς επαγγελματίες δημοτικοί άρχοντες και επίδοξοι κεχρισμένοι, μπορεί να μην ξέρετε τι είναι οι υπολογιστές παλάμης, οι τουρίστες όμως ξέρουν) και ακόμη, πληροφορίες για ξενοδοχεία, εστιατόρια, παραλίες, δρομολόγια συγκοινωνιών κτλ.
Μιά άλλη εφαρμογή αυτών των δικτύων θα ήταν η κάλυψη των ανοιχτών χώρων της πόλης (πχ. περιβολάκια, φλοίσβος) με ένα δίκτυο που θα παρείχε περιορισμένη αλλά δωρεάν πρόσβαση στο internet σε όλους τους πολίτες και επισκέπτες αυτής της πόλης. Βλέπετε, η πόλη δεν είναι απλά το ολοκλήρωμα κυβικών μέτρων τσιμέντου και ασφάλτου. Οι σημαντικότεροι χώροι-ορόσημα μιάς πόλης είναι οι πλατείες και τα πάρκα της. Στη Νέα Υόρκη είναι το central park, στο Παρίσι τα champs-elysee, στο Λονδίνο το Hyde park και η πλατεία Trafalgar κοκ. Στους χώρους αυτούς οι άνθρωποι επικοινωνούν, αθλούνται, περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, διασκεδάζουν, ερωτεύονται. Οι δημοτικές αρχές διαφυλάττουν ως κόρην οφθαλμού τους χώρους αυτούς, τους βελτιώνουν, δημιουργούν νέους, δεν τους μετατρέπουν σε άναρχα πάρκινγκ, ούτε τους παραδίδουν βορά σε επιχειρηματικά συμφέροντα με πλαστική αισθητική. Η προσθήκη ενός ασύρματου ευρυζωνικού δικτύου θα αναβαθμίσει τους χώρους αυτούς (εννοείται, μαζί και με άλλες αναγκαίες παρεμβάσεις), έτσι ώστε να λειτουργήσουν σαν πρό(σ)κληση για τους πολίτες.
Τα ασύρματα ευρυζωνικά δίκτυα αρχίζουν να γνωρίζουν τεράστιο ενδιαφέρον και αποδοχή ανά τον κόσμο (ακόμη και στον τρίτο!!). Έτσι, στήθηκε μια ιστοσελίδα με μοναδικό σκοπό να παρακολουθεί, να συντονίζει και να παραδειγματίζει τους δήμους ανά τον κόσμο με ενδιαφέρον στα δίκτυα αυτά (http://www.muniwireless.com/). Μιά απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα μπορεί να μας πείσει για το χάος που χωρίζει τα δημοτικά πράγματα της Κορίνθου από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ας επιστρέψουμε τώρα στα καθ’ημάς. Κάθε φορά που σε μιά συζήτηση αναφέρεται ένα παρόμοιο παράδειγμα, συναντά την φοβική και εσωστρεφή κριτική του τύπου ‘αυτά δεν μας αφορούν, είναι άπιαστα για εμάς’. Κανείς δεν προσπαθεί να αντιληφθεί την αναλογία που μπορεί να υπάρξει. Γιατί, βέβαια, ουδείς ισχυρίζεται ότι η Κόρινθος θα γίνει ανάδοχος παρόμοιας εμβέλειας γεγονότων, αλλά ας δούμε κάτι απόλυτα εφικτό: ένα ασύρματο ευρυζωνικό δίκτυο στην περιοχή του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Κορίνθου, που θα προσέφερε δωρεάν ξενάγηση σε τουρίστες με υπολογιστές παλάμης (εσείς επαγγελματίες δημοτικοί άρχοντες και επίδοξοι κεχρισμένοι, μπορεί να μην ξέρετε τι είναι οι υπολογιστές παλάμης, οι τουρίστες όμως ξέρουν) και ακόμη, πληροφορίες για ξενοδοχεία, εστιατόρια, παραλίες, δρομολόγια συγκοινωνιών κτλ.
Μιά άλλη εφαρμογή αυτών των δικτύων θα ήταν η κάλυψη των ανοιχτών χώρων της πόλης (πχ. περιβολάκια, φλοίσβος) με ένα δίκτυο που θα παρείχε περιορισμένη αλλά δωρεάν πρόσβαση στο internet σε όλους τους πολίτες και επισκέπτες αυτής της πόλης. Βλέπετε, η πόλη δεν είναι απλά το ολοκλήρωμα κυβικών μέτρων τσιμέντου και ασφάλτου. Οι σημαντικότεροι χώροι-ορόσημα μιάς πόλης είναι οι πλατείες και τα πάρκα της. Στη Νέα Υόρκη είναι το central park, στο Παρίσι τα champs-elysee, στο Λονδίνο το Hyde park και η πλατεία Trafalgar κοκ. Στους χώρους αυτούς οι άνθρωποι επικοινωνούν, αθλούνται, περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, διασκεδάζουν, ερωτεύονται. Οι δημοτικές αρχές διαφυλάττουν ως κόρην οφθαλμού τους χώρους αυτούς, τους βελτιώνουν, δημιουργούν νέους, δεν τους μετατρέπουν σε άναρχα πάρκινγκ, ούτε τους παραδίδουν βορά σε επιχειρηματικά συμφέροντα με πλαστική αισθητική. Η προσθήκη ενός ασύρματου ευρυζωνικού δικτύου θα αναβαθμίσει τους χώρους αυτούς (εννοείται, μαζί και με άλλες αναγκαίες παρεμβάσεις), έτσι ώστε να λειτουργήσουν σαν πρό(σ)κληση για τους πολίτες.
Τα ασύρματα ευρυζωνικά δίκτυα αρχίζουν να γνωρίζουν τεράστιο ενδιαφέρον και αποδοχή ανά τον κόσμο (ακόμη και στον τρίτο!!). Έτσι, στήθηκε μια ιστοσελίδα με μοναδικό σκοπό να παρακολουθεί, να συντονίζει και να παραδειγματίζει τους δήμους ανά τον κόσμο με ενδιαφέρον στα δίκτυα αυτά (http://www.muniwireless.com/). Μιά απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα μπορεί να μας πείσει για το χάος που χωρίζει τα δημοτικά πράγματα της Κορίνθου από τον υπόλοιπο κόσμο.
Web Feed
