Δημοτικά Ποδήλατα

Πριν από μερικούς μήνες γράφαμε στο άρθρο μας "Πόλη και Ποδήλατο":
"...Θα μπορούσε πάντως ο δήμος να κάνει την αρχή σε ένα πρόγραμμα εύνοιας του ποδηλάτου, παρέχοντας κοινόχρηστα ποδήλατα σε οποιονδήποτε πολίτη για κάποιες ώρες, με την απλή επίδειξη της ταυτότητας αυτού ή του κηδεμόνα του, μαζί με ταυτόχρονη δημιουργία καλαίσθητων θέσεων στάθμευσης ποδηλάτων έξω από τα δημόσια κτίρια και στην αγορά. Θεωρώ απολύτως βέβαιο πως τουλάχιστον τα πρώτα 100 ποδήλατα θα μπορούσαν να αγοραστούν με χορηγίες από τοπικές επιχειρήσεις, για να μην πω ότι ολόκληρο το πρόγραμμα θα μπορούσε να καλυφθεί έτσι. Πιστεύει όμως κανείς σε κάτι τέτοιο;"
Τώρα διαβάζω στο WorldChanging (και βλέπετε πιό πάνω) ότι ο δήμος Παρισίων εξασφάλισε 22.000 ποδήλατα για τους δημότες του τα οποία αγόρασε και παραχώρησε ιδιωτική εταιρεία με αντάλλαγμα τη χρήση διαφημιστικών χώρων. Το Παρίσι αύξησε ήδη κατά 50% τα ποδήλατά του τα τελευταία 6 χρόνια και ο δήμαρχός του Bertrand Delanoë θέλει να μειώσει τον κυκλοφοριακό φόρτο κατά 40% μέχρι το 2020 (οι έλληνες δήμαρχοι βλέπουν maximum μέχρι τις επόμενες εκλογές και συνήθως μέχρι την επόμενη Δευτέρα). Το κόστος χρήσης των παρισινών ποδηλάτων είναι αστείο. Καθαρά συμβολικό και συμβάλλει στη συνεχή κυκλοφορία των ποδηλάτων αποκινητροποιώντας όποιον δεν το έχει ανάγκη, να το κρατά στη χρήση του.
Σήμερα ζούμε σε ένα παγκόσμιο χωριό και οι εμπειρίες των άλλων, κάποτε άπιαστες και μακρινές, γίνονται τώρα οικείες και γειτονικές. Αυτό που γίνεται στο Παρίσι γίνεται επίσης σε δεκάδες άλλες πόλεις, ευρωπαϊκές, αμερικανικές, ασιατικές. Εμείς τι είμαστε; Αφρική;