100 Posts

Το προηγούμενο άρθρο ήταν το 100ό γι αυτό το ιστολόγιο. Συνέπεσε μάλιστα σχεδόν με την πρώτη επέτειό του, αφού το πρώτο post με τίτλο ‘Καλώς Ορίσατε’ αναρτήθηκε στις 24 Απριλίου 2006. Πώς πέρασε ένας χρόνος, ούτε που το κατάλαβα. Θυμάμαι που μου λέγανε ‘τι κάνεις, δε βαριέσαι; Θα γράψεις πέντε άρθρα, δέκα, δεκαπέντε, θα στερέψεις’ και μειδιώ με ικανοποίηση. Όχι μόνο δεν έχουμε βαρεθεί, αλλά έχουμε περισσότερο κέφι παρά ποτέ. Ξεκινήσαμε χωρίς αναγνωρισιμότητα, και κοντεύουμε τις 10.000 επισκέψεις, ξεπεράσαμε τις 1.000 ανά μήνα και έχουμε περίπου 45 ανά ημέρα (το 58 που βλέπετε δίπλα είναι μάλλον εφήμερο και οφείλεται στην πανελλήνια αναγνωσιμότητα του τελευταίου post για την Αμαλία Καλυβίνου). Θα πείτε, πως άλλα blogs έχουν 1.000 επισκέψεις ημερησίως. Ίσως. Ένα ή δύο. Στο εξωτερικό πολλά. Το Huffington Post της συμπατριώτισσάς μας Arianna Huffington ή το DailyKos έχουν περισσότερες από 500.000 επισκέψεις ημερησίως. Αλλά αυτά απευθύνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη και είναι έργο μεγάλων οργανισμών και όχι ενός ανθρώπου. Αντίθετα, εμείς απευθυνόμαστε μόνο στους Κορίνθιους. Από αυτούς, πόσοι έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο; Και από αυτούς, πόσοι το χρησιμοποιούν για κάτι περισσότερο από δουλειές-κονσέρβα; (πχ λογιστές που αναζητούν φορολογικές ενημερότητες ή δάσκαλοι που λαμβάνουν εγκυκλίους και τίποτε άλλο;). Ακόμη λιγότεροι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται πραγματικά για την πόλη. Και αν δεχθούμε και εδώ την εφαρμογή του διαδικτυακού νόμου της συμμετοχής, το 10% αυτών θα παρακολουθεί συστηματικά αυτό το ιστολόγιο και το 1% θα συμμετέχει. Αν είναι έτσι, όλα πάνε καλά. Άλλωστε η αναγνωσιμότητα συνεχώς αυξάνει. Αλλά δεν είναι η αναγνωσιμότητα το άπαν. Όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις βιολογίας, γνωρίζει καλά ότι η πρόοδος των κοινωνιών (όλων των ειδών) είναι αποτέλεσμα επίδειξης συλλογικής συμπεριφοράς, που με τη σειρά της είναι αποτέλεσμα της συλλογικής νοημοσύνης, σε αντίθεση με την ατομική.
Τώρα που η επισκεψιμότητα κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα (η ανάλυση των στοιχείων υποδηλώνει ότι παρακολουθούν και ενδιαφέρονται γι αυτό το ιστολόγιο περίπου 70-80 Κορίνθιοι, προφανώς άνθρωποι με συγκρότηση και άποψη, που η γνώμη τους έχει βαρύνουσα σημασία για πολύ περισσότερους), πρέπει, αντί να εστιάσουμε στο κυνήγι των αριθμών, να προσπαθήσουμε να δούμε ποιο μπορεί να είναι το μέλλον. Εγώ νομίζω ότι το μέλλον βρίσκεται στη συνεργατικότητα. Αλλά δεν είμαι καθόλου διατεθειμένος να επαιτώ για συμμετοχή διάφορους ντόπιους ριζοσπάστες wannabe αλλά βαθιά συντηρητικούς στις πρακτικές τους. Θυμάμαι πώς υποδέχθηκαν αυτό το ιστολόγιο με λεκτικές ελεγείες περί πρωτότυπης πολιτικής δράσης αλλά στην πορεία αδιαφόρησαν, όταν δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην αποκτήσει το εγχείρημα καμία δυναμική (σ' αυτούς αφιερώνω το διπλανό διάγραμμα μηνιαίας επισκεψιμότητας, που είναι σταθερά αυξανόμενο).
Νομίζω πως το μέλλον βρίσκεται στη σύμπραξη μεταξύ των ανθρώπων που διατηρούν παρόμοια blogs ανά την Ελλάδα. Πιστεύω πως μόνο έτσι μπορεί να αναπτυχθεί κάποια σημαντική ‘ποσότητα’ συλλογικής νοημοσύνης. Και αυτό είναι καιρό τώρα που τριγυρίζει τους μαιάνδρους της σκέψης μου. Το έχω ήδη συζητήσει με έναν πολύ ικανό blogger και πολιτικό αναλυτή. Έχουμε ήδη ‘μαρκάρει’ και κάποιους άλλους bloggers που επιχειρούν με ποιότητα στο πεδίο των τοπικών κοινωνιών και ελπίζουμε σύντομα να μας συνεπάρει μια νέα προσπάθεια.