Τσιγγάνοι (Μέρος 4ο) - Οι Προτάσεις Μας

Φτάσαμε λοιπόν στο ‘διά ταύτα’. Καιρός να δούμε τι χωρά η αγκάλη μας γι αυτούς τους συνανθρώπους. Η προσωπική μου θέση είναι πως όσο οι τσιγγάνοι υποφέρουν, τόσο η κοινωνική μας συνείδηση ενέχεται. Είναι, πιστεύω, δικό μας καθήκον να διευκολύνουμε τους συνανθρώπους μας τσιγγάνους να αποκτήσουν όσα τουλάχιστον θεωρούμε αυτονόητα για τον εαυτό μας: στέγη, υγεία, παιδεία, δουλειά. Δεν μπορώ πχ να καταλάβω γιατί οι απολυμένοι της Σωληνουργίας μπορούν να συναντώνται με τους αρμόδιους για να πιέσουν για νέες δουλειές (καλά κάνουν και νομίζω ότι πέτυχαν το στόχο τους) και οι τσιγγάνοι να βρίσκονται στο έλεος του θεού. Προτείνω λοιπόν στο νέο δημοτικό συμβούλιο (αφού το απερχόμενο βρίσκεται σε μόνιμη νάρκη) να φροντίσει για τα κάτωθι:

Στέγη: κατά πρώτον θα πρέπει ο άθλιος δήμος κορινθίων να αντιδράσει στο θεσμοθετημένο ρατσισμό και να μετονομάσει τη συνοικία των τσιγγάνων από ‘γύφτικα’ σε κάτι άλλο. Προτείνω ‘τα ρομά’. Κατόπιν, να εξασφαλίσει ότι όλοι οι τσιγγάνοι διαβιούν σε γη που τους έχει παραχωρηθεί με νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας, στην περιοχή που ήδη διαμένουν και όχι σε άλλη. Να εκπονηθεί και να εφαρμοστεί στην περιοχή αυτή πολεοδομικό σχέδιο, με όλες τις αναγκαίες προβλέψεις για δρόμους, πεζοδρόμια, πάρκα, πλατείες, παιδικές χαρές κτλ και με όλες τις αναγκαίες υποδομές. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας θα δώσουν μετά τη δυνατότητα στους τσιγγάνους να λάβουν δάνεια για ανέγερση κατοικίας.

Υγεία: προτείνω τη δημιουργία του πρώτου δημοτικού ιατρείου του δήμου Κορινθίων, αφιερωμένου στα προβλήματα υγείας των μειονοτήτων του δήμου μας (τσιγγάνοι, μετανάστες κτλ). Αρχικά θα πρέπει να ταυτοποιηθεί το είδος των υγειονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν αυτές οι ομάδες (πχ βασική αγωγή υγείας, εμβολιασμοί, δερματοπάθειες, ηπατίτιδες κτλ) και κατόπιν να στελεχωθεί το δημοτικό ιατρείο με εξειδικευμένους στις αντίστοιχες ειδικότητες ιατρούς και όχι μόνο με γενικούς ή ανειδίκευτους γιατρούς. Παράλληλα προς το ιατρείο αυτό θα πρέπει να λειτουργεί γραφείο που θα ενημερώνει τους ανασφάλιστους για τα δικαιώματά τους και θα μεσολαβεί για την έκδοση βιβλιαρίων πρόνοιας, με στόχο να μην υπάρχει ούτε ένας πολίτης χωρίς βιβλιάριο υγείας. Ίσως σωστότερο θα ήταν να λειτουργεί ένα μοναδικό σημείο-γραφείο στο δήμο (Γραφείο Δήμου για τους Ρομά) που θα τους ενημερώνει, για όλα τα θέματα που τους αφορούν (δικαιώματα, υποχρεώσεις, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, παιδεία, εργασία, εξαρτήσεις, βία κτλ).

Παιδεία: τι μπορεί να κάνει άραγε εδώ ο δήμος, αφού όλα καθορίζονται από το υπουργείο; Δεν είναι ο δήμος υπεύθυνος ούτε για τα διδακτικά προγράμματα, ούτε για τα βιβλία, ούτε για την ποιότητα των δασκάλων. Μέχρι λοιπόν η τοπική κοινωνία να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο επί του δημόσιου σχολείου, ιδού δύο προτάσεις: α) να ζητήσει ο δήμος από τη σχολή κοινωνικής και εκπαιδευτικής πολιτικής που εδρεύει στην πόλη μας, να καταρτίσει ένα πρόγραμμα ‘παράπλευρης εκπαίδευσης’, έξω και πέραν του σχολείου. Κάτι σαν τις ΝΕΛΕ. Στόχος του να βοηθήσει τους τσιγγάνους να εξωτερικεύσουν και να επαυξήσουν τα ιδιαίτερα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, τα συνδεδεμένα με την καταγωγή και τον πολιτισμό τους, με την ταυτότητά τους εντέλει, ώστε ενδυναμώνοντας και αναδεικνύοντάς τα, να καταστήσει και την κοινωνία πλουσιότερη σε ποιότητα και ποικιλότητα, αλλά και τους τσιγγάνους ικανότερους να βρουν το δρόμο τους μέσα σ΄αυτήν χωρίς να χάσουν την ταυτότητά τους. β) να βοηθήσει τους τσιγγάνους να συνεχίσουν να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, πχ αποκινητροποιώντας την αναζήτηση εποχιακής απασχόλησης και ενισχύοντας τη σταθερή απασχόληση.

Δουλειά: οι τσιγγάνοι έχουν αποδείξει την εργατικότητα και την ευρηματικότητά τους στην ανακύκλωση υλών. Ρούχα, παπούτσια, υφάσματα, χαλιά, μέταλλα, σκεύη, εργαλεία, έπιπλα, ελαστικά κτλ. Προτείνω: α) να στηθούν ξύλινα μαγαζιά-πάγκοι, ένα μικρό ‘παζάρι’ δηλαδή, σε συγκεκριμένο και εύκολα προσβάσιμο σημείο εντός των ορίων του δήμου, όπου οι τσιγγάνοι θα μπορούν να εμπορεύονται τέτοια και άλλα είδη κατά τρόπο συγκροτημένο, β) να δεσμευτεί το επόμενο δημοτικό συμβούλιο ότι θα προσλάβει κατά προτεραιότητα τσιγγάνους, όποτε το φωτίσει ο θεός και δημιουργήσει μονάδα ανακύκλωσης απορριμάτων (στην Ελευσίνα, δίπλα μας, ανακυκλώνουν υλικά συσκευασίας, μπαταρίες, ηλεκτρονικά είδη, παράγουν κομπόστ από οργανικά υπολείματα κοκ), γ) να δημιουργήσει ο δήμος ένα νέο φορέα που με την εγγύησή του θα χορηγεί επαγγελματικά δάνεια σε τσιγγάνους με την εξής μορφή. Αρχικά, να λαμβάνουν πχ 500€. Αν το αποπληρώσουν επιτυχώς, να μπορούν να πάρουν νέο, ύψους 1000€ αυτή τη φορά. Αν το αποπληρώσουν κι αυτό επιτυχώς, να μπορούν να πάρουν 2500€ κοκ. Το μοντέλο αυτό χρησιμοποίησε η USAID που χορήγησε σε τσιγγάνους της Αλβανίας 870 δάνεια, συνολικού ύψους 400.000$ σε 6 χρόνια, με ποσοστό έγκαιρης και επιτυχούς αποπληρωμής 98%.

Μερικά ακόμη εύκολα θέματα όπως ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας των τσιγγάνων, η οργάνωση φεστιβάλ τσιγγάνικης μουσικής, εκθέσεων σχετικών με την τσιγγάνικη ζωή και ιστορία κτλ, θα βοηθούσαν σημαντικά στην άρση των επιφυλάξεων και από τις δύο πλευρές.

Αυτή είναι η δική μου συνεισφορά. Ίσως να είπα λίγα, ίσως να τοποθετήθηκα ελλειπτικά και να μην άγγιξα την καρδιά του ζητήματος. Αλλά χωρίς τη συζήτηση, είναι ποτέ δυνατόν να αποκτήσουμε θέσεις; (τώρα ξέρετε γιατί κάποιοι συνδυασμοί δεν έχουν ουσιαστικές θέσεις αλλά αναμασούν τσιτάτα. Γιατί δεν συζητούν με την κοινωνία, παρά μόνο με τους πτωχούς εαυτούς τους).