Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Η Αίσθηση του Χιούμορ

Χαμένος καθώς ήμουν σε διάφορες υποχρεώσεις εκτός Κορίνθου, προσπάθησα με την επιστροφή μου να ξαναπιάσω τον παλμό της επικαιρότητας, τουλάχιστον της κορινθιακής μπλογκόσφαιρας. Κι έτσι, έπεσα πάνω σε μια πολύ διασκεδαστική ιστορία. Ένα ιστολόγιο ανέβασε ένα μονταρισμένο ηχητικό, μια δημοτική παράταξη θεώρησε καθήκον της να τοποθετηθεί επ'αυτού προκαλώντας την αντίδραση του δημάρχου, του ιστολογίου και -επιλεκτικά- ενός δημοσιογράφου. Δεν πρόκειται να πάρω άμεσα θέση, αλλά έμμεσα. Γιατί νομίζω πως οι πράξεις και οι παραλείψεις ενός εκάστου ερμηνεύουν την ταυτότητά του. Και στο θέμα αυτό τα στοιχεία ερμηνείας της ταυτότητας των εμπλεκομένων είναι άφθονα.

Υπάρχουν άραγε κοινωνικές διαστάσεις στη διαφορετική εκτίμηση της ποιότητας του χιούμορ; Νομίζω πως ναι! Το πώς κανείς αντιλαμβάνεται την έννοια του καλού χιούμορ, σηματοδοτεί και αναπαράγει κοινωνικές διαφορές και διακρίσεις. Ο Pierre Bourdieu περιέγραψε τις γευστικές διαφορές, σαν συμβολικές αναπαραστάσεις πραγματικών διαφορών. Νομίζω πως το ίδιο συμβαίνει και με το χιούμορ. Η ικανότητα να διηγηθείς το κατάλληλο αστείο, στον κατάλληλο χρόνο για να εισπράξει το αυθόρμητο γέλιο, είναι μια από τις πιό ηχηρές ποιότητες του 'ανήκειν'.

Ο ιστολόγος, μοντάροντας αυτό το ηχητικό, μας διηγείται στην ουσία ποιός είναι. Αυτό που εγώ βρίσκω ενδιαφέρον και διασκεδαστικό, αλλά όχι και μη αναμενόμενο, είναι ότι ο δήμαρχος σπεύδει να ταυτιστεί μαζί του. Ασμένως προσετέθη και ο δημοσιογράφος, βρίσκοντας ότι η 'σάτυρα' ήταν τέλεια και έξυπνη και ότι ο δήμαρχος έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας!! (αυτό θα πεί παντελής έλλειψη μέτρου).

Στην πολιτική αφέλεια της δημοτικής παράταξης να νομίσει ότι ο δήμαρχος δεν θα έβρισκε τη 'σάτυρα' του ιστολόγου του γούστου του, επιχειρήθηκε να πιστωθεί πολιτική ιδιοτέλεια. Για μένα, το μόνο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι ο ιστολόγος, ο δήμαρχος και ο δημοσιογράφος, έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους και κοινές διαφορές με τη δημοτική παράταξη. Πράγμα που, όπως και να το κάνουμε, έχει ένα πολιτικό ενδιαφέρον. Από πλευράς γούστου όμως, το όλο θέμα δεν το βρίσκω καθόλου gourmet...


-------------------------------------------------------------------------------------
"Taste classifies, and it classifies the classifier. Social subjects, classified by their classifications, distinguish themselves by the distinctions they make, between the beautiful and the ugly, the distinguished and the vulgar, in which their position in the objective classifications is expressed or betrayed."

Pierre Bourdieu, from 'Distinction' (τα bold, δικά μου).

buzz it!