Μια Επιτυχία της Δημοσιογραφίας των Πολιτών

Η εικόνα (του AFP) είναι συγκλονιστική και μιλάει μόνη της. Αλλά έχει επίσης σημασία ότι πρωτοδημοσιεύτηκε σε ένα blog και οδήγησε στην απελευθέρωση εκατοντάδες σκλάβους, ισχυρό δείγμα της αποτελεσματικότητας αλλά και της χρησιμότητας της δημοσιογραφίας των πολιτών. Την αλίευσα από τον αυστραλιανό ειδησεογραφικό ιστοτόπο "The Age", και εδώ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ιστορία. Ένα μικρό κομμάτι της, αναπαράγω παρακάτω μεταφρασμένο.

"Στον αυστηρά ελεγχόμενο κόσμο των ΜΜΕ της κομμουνιστικής Κίνας, η 'δημοσιογραφία των πολιτών' συνιστά έναν τρόπο παράκαμψης της λογοκρισίας, σπάζει τα ταμπού και προσφέρει μια βαλβίδα εκτόνωσης των κοινωνικών εντάσεων. Σε ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτό το μήνα, το internet ήταν υπεύθυνο για την αποκάλυψη ενός σκανδάλου σκλάβων σε δύο κινεζικές επαρχίες στις οποίες ήταν αναμεμιγμένες και οι τοπικές αρχές. Μια επιστολή που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο από 400 γονείς παιδιών που εργάζονταν ως σκλάβοι σε πλινθοποιεία, ήταν η ώθηση για να σπάσει η σιωπή του ελεγχόμενου από το κράτος Τύπου και να υποβληθεί μια έκθεση σχετικά με το σκάνδαλο, που μερικές οργανώσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων του ανθρώπου ισχυρίζονται ότι συνέβαινε για πολλά χρόνια. Η ανάρτηση της επιστολής των γονέων στο internet ήταν για τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους στην Κίνα, ο μόνος τρόπος δημοσιοποίησης των καταγγελιών τους. «Το φαινόμενο της 'δημοσιογραφίας των πολιτών' έφθασε ξαφνικά πριν μερικά χρόνια» λέει ο Liu Xiaobo, ένας από τους ηγέτες των σπουδαστών από την εποχή της εξέγερσης στην πλατεία Tiananmen το 1989. "Ειδικά μετά την εμφάνιση των blogs, κάθε blog είναι μια νέα πλατφόρμα για τη διάδοση των πληροφοριών."

Τα παραδείγματα πληθαίνουν εκθετικά. Παντού, σε όλον τον κόσμο, λιγότερο ή περισσότερο ανεπτυγμένο, η δημοσιογραφία των πολιτών σπάει τους αποκλεισμούς στην πληροφόρηση, υπερφαλαγγίζει αχρηστευμένους θεσμούς διαφάνειας, εκθέτει σκοτεινές πλευρές της εξουσίας και υπερασπίζεται αρχές και δικαιώματα που βάλλονται, είτε θεωρούνται 'κεκτημένα' είτε όχι. Η έννοια του πολίτη, στη μεταβιομηχανική εποχή, εμφανίζεται περισσότερο ενδυναμωμένη παρά ποτέ. Μόνο που δεν προσφέρεται ως 'παροχή', αλλά ως ευκαιρία. Αυτοί που την βλέπουν, μπορούν να επωφεληθούν. Οι υπόλοιποι κινδυνεύουν να γίνουν κάποτε το αντίστοιχο των δύσμοιρων ανθρώπων της φωτογραφίας.