Νόμιμη Λύση για τα Σκουπίδια, Τώρα!

Μπορεί σε μια εβδομάδα να έχουμε εθνικές εκλογές αλλά το ενδιαφέρον για την πόλη παραμένει αμείωτο. Γι αυτό κρίνω σκόπιμο, κόντρα στην εκλογική επικαιρότητα (που αφορά βεβαίως και τους Κορίνθιους), να μιλήσω για δύο θέματα. Σήμερα για το θέμα των σκουπιδιών και συντομότατα για μια, αποκαλυπτική της νοοτροπίας της πλειοψηφίας, απόφαση χαρισμού χρεών σε μαγαζάτορες, που πέρασε κυριολεκτικά νύχτα (1 μετά τα μεσάνυχτα) από το δημοτικό συμβούλιο!

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Το πρόβλημα των σκουπιδιών έφτασε λοιπόν εκεί που αναμενόταν να φτάσει: η Κόρινθος, πρωτεύουσα νομού, στερείται εδώ και λίγο καιρό, ολοσχερώς, χώρου διάθεσης των απορριμμάτων της. Είναι όμως σημαντικό να καταλάβουμε από πότε διαφαινόταν αυτό το αδιέξοδο. Είναι άραγε ένα αδιέξοδο των τελευταίων μηνών ή μήπως πρόκειται για το χρονικό μιας προαναγγελθείσας κατάληξης;
Αν εξετάσει κανείς το θέμα υπό το πρίσμα του νόμου, είναι σαφές πως ισχύει η δεύτερη περίπτωση και πολύτιμος χρόνος παρήλθε ανεκμετάλλευτος. Μα, θα πείτε, υπάρχει και άλλο πρίσμα; Κανονικά όχι, αλλά ο ίδιος ο δήμαρχος μας υπέδειξε μια εναλλακτική οδό. Αυτήν της συγκεκαλυμμένης παρανομίας. Μας την αποκάλυψε όταν ανέφερε (γεμάτος αυτοπεποίθηση) στο δημοτικό συμβούλιο, πως με τη σύμφωνη γνώμη της περιφερειάρχου θα παρανομήσει φτιάχνοντας νέο χώρο ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων. Εκθέτοντας δημόσια την κυρία Αβούρη, το μόνο που κατάφερε να θάψει ήταν μια αμφισβητούμενη λύση και σίγουρα όχι τα σκουπίδια.
Η συνέχεια ήταν ακόμα χειρότερη: αντί για μια συγκεκαλυμμένη παρανομία, πρότεινε, πάλι δημόσια, μια καραμπινάτη! Τη δημιουργία ΝΕΑΣ παράνομης χωματερής σε χώρο, ενδιαφέροντος -όπως αποδείχθηκε από την αντίδρασή τους- πολλών υπηρεσιών (αρχαιολογικής, δασικής κτλ). Κι αυτή η ‘λύση’, προφανώς δεν θα προχωρήσει.
Πώς όμως έκλεισε ο προϋπάρχων χώρος ταφής των απορριμμάτων στο ‘πεδίο βολής’; Είναι κοινό μυστικό ότι η αγωγή με διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων των κατοίκων της Νεάπολης και συλλόγων, καλλιεργήθηκε ως ιδέα και υποστηρίχθηκε στο δικαστήριο από το περιβάλλον του σημερινού δημάρχου, πριν τις τελευταίες εκλογές. Μια ματιά στα ονόματα των εναγόντων και των μαρτύρων, είναι για όποιον το επιθυμεί, αποκαλυπτική. Κατάφερε έτσι ο δήμαρχος να αυτοευνουχιστεί πολιτικά. Διαφορετικά, πρέπει να συνάγουμε ότι ο ίδιος δεν πίστευε στην εκλογή του, αφού έκανε πάσα στον εαυτό του ένα τόσο καυτό πρόβλημα. Ακόμη περισσότερο, ο δήμαρχος δεσμεύτηκε πολιτικά πως η χωματερή αυτή δεν θα επαναλειτουργήσει ποτέ, απεμπολώντας έτσι και την πιθανότητα ευνοϊκής έκβασης στην τακτική εκδίκαση της υπόθεσης (εκεί είναι το ζουμί δήμαρχε!!).

Είναι πραγματικά δύσκολο να καταλάβει κανείς τον τρόπο σκέψης του δημάρχου. Όμως, τα σκουπίδια παραμένουν στην αρμοδιότητά του και άρα οφείλει να λύσει το θέμα. Αυτός, όχι οι πολίτες. Αν δεν μπορεί, να μας το πει. Καλό είναι επίσης να θυμάται -γιατί το ξεχνάει τελευταία- πως η λύση οφείλει να είναι ΝΟΜΙΜΗ. Δεν ξέρω και δεν είναι δουλειά μου να καταστρώσω άμεσες ή έμμεσες πολιτικές τακτικές για την επίλυση του προβλήματος. Εγώ προσωπικά, το καθήκον μου ως πολίτης, καθήκον απέναντι στους συμπολίτες μου και το περιβάλλον, να μειώσω τον όγκο των παραγόμενων απορριμμάτων μου και να τα αποθέτω όπου πρέπει, το τηρώ. Ας τηρήσει κι αυτός το δικό του.