Σκουπίδια

Όλη αυτή η ιστορία με τα σκουπίδια, τείνει να εξελιχθεί σε βρόχο για τη νέα δημαρχιακή αρχή. Η οποία στερείται του αναγκαίου χρόνου για την εξεύρεση λύσεως. Αλλά το χρόνο τον στέρησε η ίδια από τον εαυτό της με την προσφυγή της υπέρ του κλεισίματος της υπάρχουσας χωματερής, όσο ήταν ακόμα αντιπολίτευση. Παραδίδοντας μάλιστα μαθήματα συνεργατικότητας προς αποφυγήν, αποστερήθηκε της πολύτιμης βοήθειας γειτονικών δήμων. Bingo!

Δεν του έφταναν του δήμαρχου τα βάσανά του και το δούλεμα από την ‘υπεύθυνη’ περιφερειάρχη κυρία Αβούρη, είχε και τον κύριο Κασίμη να τον στριμώχνει στο δημοτικό συμβούλιο με την ανακύκλωση. Τι να του απαντήσει;

Κι όμως, στην πραγματικότητα ο κύριος Κασίμης (φαντάζομαι όχι ηθελημένα), του προσέφερε μιά σανίδα σωτηρίας. Αλλά ο δήμαρχος δεν την είδε. Εξηγούμαι.

Η μόνη ορθή λύση για τα σκουπίδια είναι ο συνδυασμός ανακύκλωσης-ΧΥΤΥ. Τη στιγμή που ο όρος ΧΥΤΑ εξοβελίζεται ήδη στο πυρ το εξώτερον, η αναφορά και μόνο στον όρο ΧΑΔΑ (δηλ χωματερή) είναι από μόνη της σκουπίδι. Όποιος δεν το βλέπει αυτό είναι στην ουσία, τυφλός. Η ανακύκλωση από την άλλη μεριά όμως, δεν είναι κάτι που επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει ανάλογα με τη διάθεση του δημάρχου ή του δημοτικού συμβουλίου. Απαιτεί και προϋποθέτει τη συμμετοχή και τη συμμόρφωση των πολιτών. Άρα, πρέπει να προηγηθεί η ενημέρωση και η εκπαίδευση των πολιτών. Αυτό με τη σειρά του θέλει χρόνο (και θα μπορούσε να ήταν μιά υπέροχη άσκηση δημοκρατίας). Στο δικτυακό τόπο "Kids Recycle!" απ' όπου και η εικόνα πιό πάνω, και το οποίο είναι τμήμα του GrassRoots Recycling Network, μπορείτε να δείτε πώς αλλού στον κόσμο ενδιαφέρονται να εκπαιδεύουν τα παιδιά στην ανακύκλωση.
Χρειάζεται χρόνος λοιπόν. Τέλεια! Αυτό που δεν διαθέτει τώρα ο δήμαρχος! Αν λοιπόν αγκάλιαζε τη λύση ‘ανακύκλωση-ΧΥΤΥ’ και απαντούσε θετικά στον εκπρόσωπο της Κίνησης Πολιτών, προτάσσοντας ένα πλάνο εκπαίδευσης των πολιτών, θα είχε στην ουσία αγοράσει χρόνο, παρά το ότι η σημερινή εικόνα δεν θα είχε αλλάξει. Θα έδειχνε όμως ότι έχει βάλει τα θεμέλια και εργάζεται σκληρά για την ορθή λύση, θα αποδείκνυε την προσήλωσή του στο περιβαλλοντικό συμφέρον του δήμου, θα έριχνε κάβους συνεργατικότητας και φιλίας προς την Κίνηση, σίγουρα χρήσιμους για το μέλλον, θα είχε κάθε δικαίωμα να ασκήσει δριμεία κριτική στον προκάτοχό του και τον συνδυασμό του, θα ήταν με λίγα λόγια στον αφρό. Όσο για το τι κάνουμε τώρα, θα μπορούσε να προκαλέσει τον οποιονδήποτε να αντιπροτείνει λύση ή λύσεις. Ποιός θα μπορούσε άραγε να συνεισφέρει κάτι καλύτερο; Μάλλον κανείς.

Αλλά αυτό δεν έγινε. Δεν πειράζει, υπάρχει ακόμα σημαντικό απόθεμα και φυσικού και πολιτικού χρόνου. Αρκεί να αξιοποιηθεί και κυρίως, να δειχθεί ότι υπάρχει απόθεμα ικανότητας πολιτικών ελιγμών επ’ ωφελεία του δήμου και όχι στείρας εμμονής σε θέσεις που δεν συνιστούν ουσιαστικά, λύση.