Ένα Υπόδειγμα Αυτο-Οργάνωσης

Αγαπητέ Mike,

Διαβάζοντας το κείμενό σου για το «Σώμα Πολιτών», πρέπει να ομολογήσω, μου ήρθε στο μυαλό η συγκρότηση και λειτουργία της Κίνησης Πολιτών στην πόλη της Κορίνθου και θα ήθελα, για την ίδια την ουσία του διαλόγου να μεταφέρω σε σένα και τους αναγνώστες του blog σου την εμπειρία αυτή ακολουθώντας κατά βάση τη δομή του σημειώματός σου (ζητώντας προκαταβολικά συγνώμη αν τα παρακάτω δημιουργούν εικόνα ενός αφελούς ναρκισσισμού).

Βρεθήκαμε από την ανησυχία μας για την πορεία της πόλης μας πριν δυο περίπου χρόνια. Αρχίσαμε να συζητάμε. Συζητώντας διαπιστώσαμε πόσο λίγα γνωρίζαμε για την πόλη και για τους εαυτούς μας. Αποφασίσαμε ότι πρέπει να ‘εκπαιδευτούμε’ και μάλιστα με όσο περισσότερο επιστημονικό τρόπο ήταν δυνατόν. Φτιάξαμε μικρές ομάδες για τα επιμέρους θέματα. Τα συζητήσαμε ξανά και ξανά. Διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε μέσα από διάλογο που κράτησε πολύ. Σφυρηλατήσαμε τη συνοχή μας κρατώντας έξω από την προσπάθειά μας τα κόμματα και την κομματική λογική. Κατακτήσαμε την αυτονομία μας στην πράξη. Η τεχνολογία ήταν μέσο διαρκούς ροής του διαλόγου.

Νιώσαμε ότι θα έπρεπε να βγούμε στην κοινωνία. Αργά αλλά σταθερά το πράξαμε. Εκθέσαμε τους προβληματισμούς και τις απόψεις μας. Πρώτος κύκλος, δεύτερος κύκλος και η διεύρυνση συνεχίστηκε. Μακριά τα κόμματα, μακριά και οι αρχηγοί. Στόχος η συλλογικότητα, η συμμετοχή και η διαβούλευση.

Αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στις εκλογές. Βαδίσαμε για καιρό χωρίς υποψήφιο δήμαρχο. Επιλέξαμε τον υποψήφιο ανάμεσα σε τρεις υποψηφιότητες που κατατέθηκαν και παρουσιάστηκαν σε ανοιχτή εκδήλωση με τη συμμετοχή των πολιτών. Οι εκλογές στα γραφεία της Κίνησης 4 μήνες πριν τις εκλογές μετατράπηκαν σε μια ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία συμμετοχής των πολιτών. Επιλέξαμε υποψήφιο και οι συνυποψήφιοι ήταν οι πρώτοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι.

Η Κίνηση Πολιτών συμμετείχε στις εκλογές χωρίς προσωπικές δαπάνες των υποψηφίων, χωρίς προσωπικά φυλλάδια, χωρίς προσωπική προβολή. Με συλλογική ‘ηγεσία’ και αυτοοργάνωση σε ομάδες δουλειάς, χωρίς αξιωματούχους, διαμόρφωσε θέσεις, έβγαλε εφημερίδα, έφτιαξε ιστολόγιο, συγκέντρωσε δυνάμεις και αγωνίζεται καθημερινά για να αλλάξει η πολιτική ατζέντα στο Δήμο μας και η ποιότητα της τοπικής εξουσίας.

Οι ομάδες δουλειάς και η συλλογικότητα είναι και σήμερα τα βασικά στοιχεία της αυτοοργάνωσής μας.

Είναι τόσο απλά και ρομαντικά τα πράγματα; Ασφαλώς ΟΧΙ.

Η αυτοοργάνωση είναι μια αργόσυρτη, επίμονη και επίπονη υπόθεση. Καλύτερα όμως αργή παρά αντιδημοκρατική. Με κόστος, πάνω απ’ όλα, προσωπικό, που χάνεται όμως μέσα σε αυτό που ‘κάνουμε με τους άλλους και για το δικό μας συμφέρον’, όπως γράφει ο ‘Ούτις’.

Ξέραμε πως θα πορευτούμε οργανωτικά; ΟΧΙ. Και ούτε ξέρουμε. Ξέρουμε μόνο ότι θέλουμε να ‘κατακτήσουμε την πολιτική μας συνείδηση’ μέσα από συλλογικές, συμμετοχικές διαδικασίες.

Χρειαζόμαστε νέες μορφές οργάνωσης, νέες δομές, νέες λειτουργίες, νέους θεσμούς, μα πάνω απ’ όλα, νέες ιδέες και νέο λόγο. Χρειαζόμαστε μια νέα ‘εκκλησία του δήμου’ και μια νέα συλλογική συνείδηση. Χρειαζόμαστε μια κοινωνική και πολιτική υπέρβαση. Εμείς στην Κίνηση την ‘παλεύουμε’. Δεν επαρκούμε όμως μόνο εμείς.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το κείμενο αυτό είναι του δημοτικού συμβούλου της μειοψηφίας και επικεφαλής της Κίνησης Πολιτών για το Δήμο Κορινθίων, αλλά και καθηγητή Αγροτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Αγροτικής Οικονομίας & Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, κυρίου Κασίμη Χαράλαμπου. Ελπίζω πως όσοι έχουν απορίες για το τι σημαίνει αυτο-οργάνωση, να βρήκαν σ' αυτό ένα χρήσιμο παράδειγμα.