Τελικά, ο Κώστας Σημίτης μάλλον έκανε τη σωστή επιλογή στη διαδοχή του, το 2004.
Βγάζω το καπέλο μου σε όσους σηκώθηκαν σήμερα από τον καναπέ τους και σήκωσαν ψηλά την έννοια του Πολίτη, πρωτοπορώντας για άλλη μια φορά. Το παράδειγμά μας, ας είναι απάντηση σε όσους μας εξισώνουν πολιτικά, προγραμματικά, ηθικά και εν τέλει δημοκρατικά, με άλλους.
Αφιερώνω στο Γιώργο Παπανδρέου, μια αποστροφή των Cockney Rebel στο τραγούδι τους 'Loretta's Tale : "...asked the waitress, where you've been. She says, don't give no lies, I've been inside your head for at least three times...three ti i imes..." και αμέσως μετά "I never lost control, It was a very strange show, And all I ever got was oh! Are you never gonna go?"
Αφιερώνω στο Βαγγέλη Βενιζέλο το εκπληκτικό άσμα των Jethro Tull 'Pibroch (Cap in Hand)' για να παραδειγματιστεί από την ταπεινότητα του ήρωα του τραγουδιού μετά από μια προσωπική του συντριβή (οι στίχοι του τραγουδιού, εδώ).
Αφιερώνω στον Κώστα Σκανδαλίδη το παρακάτω ανέκδοτο: ένας παλιός φαντάρος που είχε όμως πάντα 'βύσμα', κλήθηκε λίγο πριν απολυθεί, να φυλάξει την κεντρική πύλη του στρατοπέδου και μάλιστα με σαφείς εντολές να μην αφήσει κανένα αυτοκίνητο να περάσει, εκτός αν είχε αυτοκόλλητο το έμβλημα της στρατιάς στο παρμπρίζ. Μετά από λίγο, εμφανίζεται ένα αυτοκίνητο στο οποίο επιβαίνει ένας στρατηγός αλλά δεν έχει αυτοκόλλητο. Ο φαντάρος μας κρατά σθεναρή στάση. Ο στρατηγός διατάζει τον οδηγό του να τον αγνοήσει και να προχωρήσει. Ο φαντάρος απειλεί να πυροβολήσει... Οι στιγμές είναι κρίσιμες... ώσπου ο φαντάρος σπεύδει στο πίσω παράθυρο του αυτοκινήτου και ρωτά χαμηλόφωνα το στρατηγό: στρατηγέ, επειδή δεν το έχω ξανακάνει, ποιόν πρέπει να πυροβολήσω; εσάς ή τον οδηγό σας;
Αυτό το blog είναι μιά προσπάθεια να αποκτήσουμε μιά πιό συνειδητοποιημένη αντίληψη για την πόλη μας, είτε αυτό αφορά την ιστορία της, είτε αφορά τη σημερινή θέση της στην Ελλάδα και γενικότερα, στον κόσμο.
Επικοινωνείστε μαζί μας στο Korinthos.Mike at gmail.com
"...Οι πόλεις σου δεν υπάρχουν. Ίσως να μην υπήρξαν ποτέ. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα υπάρξουν ποτέ. Γιατί βαυκαλίζεσαι με παρήγορα παραμύθια;..."Οι Αόρατες Πόλεις, Ίταλο Καλβίνο