Β' Κορίνθου Παύλεια

Ένας Κορίνθιος συμπολίτης μας μπήκε στον κόπο και μου απέστειλε την παρακάτω επιστολή. Την αναρτώ χωρίς το όνομά του, άλλωστε, προσυπογράφω αβίαστα τις δυο καταληκτικές της φράσεις.

"Σαν γέννημα θρέμμα Κορίνθιος, θυμάμαι ότι εδώ και 10-15 χρόνια γιορτάζαμε τα Παύλεια. Τα Παύλεια τα γιόρταζε ο Λαός της Κορίνθου. Μπορεί να τα υπέγραψε-επικύρωσε ο μακαριστός Παντελεήμων αλλά δεν παρενέβη (έκανε και απουσίες) και άφησε τον λαό να τα εκτελεί, δηλαδή να τα διοργανώνει και να τα γιορτάζει.
Επί αλλαγής κυβερνήσεως (εκκλησιαστικής) βλέπουμε διάφορα απορίας άξια.
Δηλαδή, χλιδάτα φυλλάδια και πανώ που καλούν τον κόσμο στα Β' ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΑ διαγράφοντας τα 15 προηγούμενα Παύλεια.
Θυμίζει λίγο μοναρχίες Ρώμης που μετρούσαν τα έτη με βάση την ηγεμονία του καίσαρος π.χ. ο Χριστός γεννήθηκε τάδε έτος από Αυγούστου μοναρχήσαντος. Δεν θα επεκταθώ σε καμπάνες να χτυπούν μέρα και νύχτα (ολονυχτίες) και σε ειδοποιήσεις ότι φέραμε τον Σταυρό του Κυρίου. Γιατί μακάρι να είχαμε ολονυκτίες όλο το έτος. Και μακάρι όποιος πιστός δεν έχει προσκυνήσει το Τίμιο Ξύλο να πάει στη Σουμελά, στο Άγιον Όρος, στα Ιεροσόλυμα (και αξίζει τον κόπο και το χρήμα, ακόμα και μόνο τουριστικά) να ασπαστεί το σύμβολο της Ορθοδοξίας.
Το να σου το φέρουν και στο πιάτο τι σημαίνει;
Τα Παύλεια ήσαν μικρά και ταπεινά.
Αν το μικρό το κάνεις τεράστιο, γίνεται, αλλά καταστρέφεις την ουσία του.
Το μικρό και ταπεινό είναι το υπέροχο. Στην ορθοδοξία, στην τέχνη, στη φιλοσοφία."