Και ο Αυγείας Βασιλιάς Ήταν

Ο βασιλιάς της Ήλιδος Αυγείας, δεν είχε πάθος με την καθαριότητα. Οι στάβλοι του είχαν κατά το μύθο, πάνω από 30 χρόνια να καθαριστούν. Αυτό δεν ήταν το μόνο ελάττωμά του. Ο τύπος ήταν και απατεώνας. Παρότι ο Ηρακλής τήρησε τα υπεσχημένα και καθάρισε τους στάβλους του από την κοπριά σε μία και μόνο ημέρα, αυτός αρνήθηκε να τηρήσει το δικό του μέρος, που συνίστατο στο να δώσει το 1/10 του κοπαδιού του (300 γελάδια) ως αμοιβή. Ακόμα και όταν ενόψει δίκης, έμαθε πως ο γιος του Φυλέας θα κατέθετε εναντίον του, εκδίωξε το γιο του και τον Ηρακλή από την Ήλιδα. Ο τελευταίος που δεν σήκωνε και πολλά-πολλά, επέστρεψε μετά από χρόνια και θανάτωσε τον βρωμύλο Αυγεία.
Όταν αναπολεί κανείς το μύθο, δεν πάει ο νους του στις ευθύνες του κοπαδιού. Όλοι τα βάζουν με τον Αυγεία. Ίσως γιατί από τότε που υπάρχουν κοπάδια, αυτά βρωμίζουν τους χώρους συγχρωτισμού τους. Να αλλάξει το κοπάδι συνήθειες, δε γίνεται. Να γίνει πιο επιμελής ο Αυγείας όμως, γίνεται.
Στη σημερινή εποχή, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Το κοπάδι βρωμίζει πολύ την πόλη (και όχι μόνο). Αλλά τώρα η ευθύνη είναι και δική του. Ο σημερινός 'βασιλιάς' δεν έχει πολλές επιλογές. Οι πολίτες όμως έχουν. Ο καθένας για τον εαυτό του. Η μη επίδειξη σωφροσύνης από τους πολίτες στην παραγωγή και διαχείριση των οικιακών απορριμμάτων, δεν μπορεί να καταλήγει στο πρόσωπο του δημάρχου. Δεν υπάρχουν πια Αυγείες. Μόνο γελάδια.
Δεν αμφισβητώ ότι η ενδελεχής μελέτη του ζητήματος είναι περισσότερο από απαραίτητη. Αυτό όμως δεν είναι και τόσο δύσκολο γιατί υπάρχουν άλλοι δήμοι, εδώ και στο εξωτερικό που έχουν κάνει πολύ δρόμο (πχ Ελευσίνα) και μπορούν να μας παραδειγματίσουν. Στις 12 Ιουλίου 2007 θα γίνει στο Manchester στην Αγγλία, μια ημερίδα σχετική με τη διαχείριση απορριμμάτων από την τοπική αυτοδιοίκηση. Μία από τις πολλές που γίνονται συνέχεια, σε όλον τον κόσμο. Βάλτε "local government waste management" στο google και θα δείτε πόσο πλούσιο υλικό θα βρείτε. Το μόνο που δεν μπορεί να επικαλεστεί λοιπόν ο δήμος μας είναι η άγνοια. Και απ' όσο καταλαβαίνω, δεν την επικαλείται. Αλλά αν πιστεύει ότι έχει να κάνει με πολίτες και όχι με γελάδια, τότε πρέπει και να συνομιλήσει μαζί τους, να ταυτοποιήσει τις κακές πρακτικές τους, να ενδυναμώσει τις καλές, να τους εκπαιδεύσει σε νέες. Γιατί ακόμα κι αν υιοθετήσει τις βέλτιστες τεχνικές παγκοσμίως, αν δεν κερδίσει τη συνεργασία των πολιτών, δεν θα έχει καταφέρει τίποτα. Να γιατί τα απορρίμματα δεν μπαίνουν ποτέ μέσα σε ένα φάκελλο, όσο παχύς κι αν είναι.
Υπάρχει βέβαια και η εναλλακτική μέθοδος: να βγάζει με αυταρχισμό τους υπαλλήλους καθαριότητας στο δρόμο ο αντιδήμαρχος καθαριότητας, και μετά να καλεί τις κάμερες για να καταγράψουν πόσο επαρκής είναι. Προς το παρόν, βλέπουμε αυτό το δεύτερο (και ΣΥΣΣΩΜΟΣ ο τοπικός τύπος, έντυπος και ηλεκτρονικός, να επαινεί τον φον βλακουλάκη! γι αυτό και φυτοζωεί, γιατί απευθύνεται σε γελάδια). Εμείς όμως επιθυμούμε το πρώτο, και θα επαναλαμβάνουμε μονότονα αλλά σταθερά ότι χωρίς τον πολίτη συμμέτοχο (και όχι χειροκροτητή, θεατή, ακροατή ή αναγνώστη μόνο) δεν θα κάνουμε τίποτα!