Στην Κόρινθο κάνουμε την Πάπια

Στην Κόρινθο, το δίκτυο ύδρευσης δεν παρέχει πόσιμο νερό. Κάποτε, τα καλοκαίρια, καθόλου νερό. Δεν υπάρχει κτίριο, με εξαίρεση ίσως κάποια παλιά ισόγεια κτίρια, που δεν έχει πιεστικό μηχάνημα για να μπορεί το νερό να φτάνει σε όλους τους ορόφους. Σε μερικά κτίρια, υπάρχουν και δεξαμενές νερού στις ταράτσες για να γεμίζουν όταν η παροχή είναι αρκετή (πχ τη νύχτα). Οι περισσότεροι λοιπόν, επιχειρούν να αντλούν το νερό που 'χρειάζονται' από μια 'δεξαμενή' που δεν είναι επαρκής. Φυσικό αποτέλεσμα αυτού, οι διακοπές ύδρευσης. Ακόμα κι έτσι, το πόσιμο νερό παρέχεται από οχήματα-βυτία, ή οι πολίτες γεμίζουν μπετόνια σε δημόσιες βρύσες, κυρίως στο Λουτράκι, ή αγοράζουν εμφιαλωμένο νερό. Το πρόβλημα ύδρευσης της Κορίνθου δεν είναι νέο, έχει ηλικία δεκαετιών. Είναι ένα πρόβλημα αντιπροσωπευτικό του τρόπου που η κοινωνία μας αντιμετωπίζει τα προβλήματά της. Κοντόφθαλμα, αποσπασματικά, ναρκισσιστικά και εντέλει, αυτιστικά. Αλλά, εκτός αυτών, υπάρχει και ένας ακόμη κυρίαρχος τρόπος αντιμετώπισης, ο καταναλωτικός. Είναι ο τρόπος που μας διδάσκει να έχουμε εμείς το αγαθό που κρίνουμε ότι θέλουμε τώρα, στην ποσότητα που κρίνουμε εμείς επαρκή, αδιαφορώντας για την όποια κοινωνική διάσταση του προβλήματος.
Η κοινωνιολογία της κατανάλωσης σχετικά πρόσφατα μόνο κατεδύθη και στην περιβαλλοντική παράμετρο, αλλά αφού το έκανε, ανέδειξε αυτό που από τόσες διαφορετικές αφετηρίες, πηγές και διαδρομές φτάνει συνέχεια στ' αυτιά μας. Ότι αν δεν βοηθήσουμε τους πολίτες να μάθουν περισσότερα για τα προβλήματα που απασχολούν αυτούς και την κοινωνία τους, δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις. Κανένας σχεδιασμός, καμία προοπτική, κανένα μείζον έργο του εγγύς μέλλοντος δεν θα μπορεί να υλοποιηθεί επιτυχημένα χωρίς να απαιτείται από τους πολίτες να επιδείξουν μια περισσότερο (απ'ότι μέχρι σήμερα συνήθως απαιτείτο) υπεύθυνη συμπεριφορά. Από το κυκλοφοριακό και την ανακύκλωση απορριμμάτων μέχρι το κοινωνικό κράτος, η εποχή όπου η κοινωνική αλληλεγγύη επιδεικνύετο μόνο από το κράτος και τους θεσμούς του, έφτασε πλέον στα -αναμενόμενα- όρια της. Η ατομική ευθύνη καθίσταται πλέον στοιχείο sine qua non κάθε πολιτικής. Αυτό όμως καθόλου δε σημαίνει πως οι θεσμοί έχουν πλέον στη διάθεση τους ένα μεγάλο ελαφρυντικό. Αντίθετα, τους βαραίνει ένα επιπλέον φορτίο, σημαντικού ειδικού βάρους, αυτό της ενδυνάμωσης των πολιτών με τις αναγκαίες πληροφορίες και γνώσεις που θα τους βοηθήσουν να επιλέξουν να μεταβάλλουν τις συμπεριφορές τους.
Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω δήμους σαν αυτόν του Λουτρακίου που όχι μόνο δεν έχει πρόβλημα ύδρευσης αλλά έχει πόσιμο νερό ποιότητας και εξάγει κάθε χρόνο εκατομμύρια λίτρα εμφιαλωμένου νερού, να υλοποιεί πολιτικές σεβασμού των υδάτινων πόρων σαν κι αυτή που φαίνεται στις εικόνες που συνιστούν τις δύο όψεις ενός φύλλου που μπορεί κανείς να βρει παντού στο Λουτράκι και τα μαγαζιά του.

Η αναπόφευκτη σύγκριση με το δικό μας δήμο, καταθλίβει. Εδώ ανακυκλώνουμε μόνο τα ίδια πρόσωπα και τις ίδιες πολιτικές που μας οδήγησαν στη σημερινή δεινή θέση.
Α, παράγουμε και κλώνους αυτών των προσώπων για να καλύψουμε και τις μελλοντικές μας ανάγκες!

Η Ιστορία των Πόλεων σε Slideshow

Cities and urban geography

View Upload your own

From: lwolberg, 1 year ago



SlideShare Link

Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία

Sic!!

Το παρακάτω είναι το δελτίο Τύπου του Δήμου μας ενόψει 25ης Μαρτίου. Νομίζω πως ούτε στη χούντα δεν έγραφαν τόσες πολλές μπούρδες σε τόσο μικρό χώρο, με τόσο πολύ στόμφο. Απολαύστε το άοκνο, καλλωπισμένο, παλιγεννεσιακό στυλ του εμπνευσμένου αντιδημάρχου μας...

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΗΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ.
Ο Δήμος μας προετοιμάζεται πυρετωδώς για να γιορτάσει την Εθνική μας Επέτειο στις 25 Μαρτίου. Όλες οι υπηρεσίες μας και ιδιαίτερα εκείνες της Καθαριότητας και του Πρασίνου εργάζονται άοκνα ώστε η πόλη και τα τοπικά διαμερίσματα να αποκτήσουν όψη εορταστική.
Έχει ήδη ξεκινήσει ο καλωπισμός των δημόσιων χώρων, ο καθαρισμός και ελαιοχρωματισμός των πλατειών, των δρόμων και των παρτεριών, ενώ τις προσεχείς ημέρες θα φυτευτούν γκαζόν και χιλιάδες ανθόφυτα, ώστε όλος ο Δήμος να αποκτήσει όψη λαμπερή και χαρούμενη για την επίσημη αυτή γιορτή. Επίσης στους κεντρικούς δρόμους της πόλης θα γίνει νέος μοντέρνος σημαιοστολισμός και στην πλατεία Παναγή Τσαλδάρη θα στηθεί η καινούργια εξέδρα επισήμων. Το προσωπικό του Δήμου μας αγωνίζεται, ώστε όλα να είναι έτοιμα την ημέρα της Γιορτής και όλοι οι συμπολίτες μας να παρακολουθήσουν ευχάριστα τη μεγάλη Παρέλαση.
Θέλουμε μ’ αυτό τον τρόπο να γιορτάσουμε με μεγάλη επισημότητα και λαμπρότητα την Ημέρα της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, τη μεγάλη Θρησκευτική Εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, καθώς και τον ερχομό της Άνοιξης που τον τελευταίο καιρό έχει στολίσει τη φύση με υπέροχα χρώματα.
Θέλουμε παράλληλα να δώσουμε την ευκαιρία στους κατοίκους και επισκέπτες της Κορίνθου την ευκαιρία να απολαύσουν μια ανανεωμένη και αισθητικά αναβαθμισμένη εικόνα της πόλης μας.

Δημήτριος Τζαναβάρας
Αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Πρασίνου.

Αλλά κι αυτό το απόσπασμα από άλλο δελτίο τύπου, δεν υστερεί καθόλου, μα καθόλου:

"...Πλήθος κόσμου και επίσημων προσκεκλημένων προσήλθαν στο ανανεωμένο Δημοτικό Θέατρο, ενώ η Φιλαρμονική του Δήμου παιάνιζε χαρμόσυνες μελωδίες και οι Μαζορέτες εντυπωσίαζαν με τους άψογα συγχρονισμένους σχηματισμούς τους..."

Τι αγράμματη κιτσαρία....

Ο τυπικός ελληνόφωνος Blogger

Τα τελευταία χρόνια μπήκε στη ζωή μας το blogging. Πολλοί άκουσαν τον όρο, αρκετοί ενθουσιάστηκαν με το καινούργιο παιχνίδι, αλλά οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν τι είναι αυτό το περίεργο νέο μέσο. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από την περίληψη της διατριβής του Ζαφείρη Καραμπάση για τους ελληνόφωνους bloggers. Για να συνοψίζουν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

"O “τυπικός ελληνόφωνος blogger” είναι 30άρης άνδρας που μένει στην Αθήνα, έχει πανεπιστημιακή μόρφωση και εργάζεται. Χρησιμοποιεί κάθε ένα από τα παραδοσιακά μέσα (τηλεόραση, έντυπα, ραδιόφωνο) λιγότερο από 1 ώρα την ημέρα ενώ αντίθετα χρησιμοποιεί το internet για περισσότερο από 4 ώρες στο οποίο συνδέεται κυρίως από το σπίτι του μέσω DSL γραμμής. Χαρακτηρίζει τις σχετικές με τους Η/Υ και το internet γνώσεις του “αρκετά τεχνικές” αφού χρησιμοποιεί το internet πάνω από 8 χρόνια ενώ παράλληλα δηλώνει πως έχει προηγούμενη εμπειρία δημοσίευσης δημιουργικής του δουλειάς αλλού αλλά και συμμετοχής του σε forums. Μέσα στους τελευταίους 6 μήνες έχει δημιουργήσει ένα (1) προσωπικό blog σε ξένο domain στο οποίο γράφει με ψευδώνυμο κυρίως επειδή του αρέσει το γράψιμο και επιθυμεί να επηρεάσει «άλλους ανθρώπους που μπορεί να ενδιαφέρονται». Το blog του δέχεται λιγότερες από 100 επισκέψεις την ημέρα από ανθρώπους που εκτιμά ότι δε γνωρίζει, δεν περιέχει διαφημίσεις και δεν είναι μόνο- αλλά πολυ-θεματικό. Δημοσιεύει κυρίως κείμενο και φωτογραφίες ενώ τα θέματά του σχετίζονται κυρίως με την κουλτούρα/πολιτισμό, δευτερευόντως με την προσωπική και τέλος με τη δημόσια ζωή. Ζητήματα που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή, τα χόμπι, την ψυχαγωγία και την τέχνη καταλαμβάνουν τις 4 πρώτες θέσεις ενώ οι ειδήσεις, η επιστήμη/τεχνολογία και η πολιτική τις θέσεις 6-8. Ανανεώνει το blog του όποτε κάτι τον εμπνέει δηλαδή 1-5 φορές την εβδομάδα, ξοδεύοντας για το σκοπό αυτό λιγότερες από 5 ώρες την εβδομάδα. Τον ίδιο περίπου χρόνο ξοδεύει και για να διαβάσει άλλα blogs κάτι που κάνει όμως τα τελευταία 1-2 χρόνια (και όχι 6 μόνο μήνες). Δημοσιεύει το RSS feed του blog του ενώ οι αναγνώστες μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του είτε μέσω email είτε χρησιμοποιώντας τη δυνατότητα σχολιασμού που τους παρέχει. Τα σχόλια που δέχεται εμφανίζονται ελεύθερα χωρίς δική του προηγούμενη έγκριση και τα απαντά «συχνά ή πολύ συχνά» ενώ ο ίδιος αφήνει σχόλια «κάποιες φορές ή συχνά». Η αρχική σελίδα του blog του περιλαμβάνει συνδέσμους αλλά συνήθως όχι περισσότερους από 10 προς άλλα blogs και 10 προς άλλες τοποθεσίες στο web ενώ «συχνά ή πολύ συχνά» περιλαμβάνει συνδέσμους μέσα στο σώμα των άρθρων του. Ασχολείται με ζητήματα της επικαιρότητας καταναλώνοντας χρόνο για να επαληθεύσει και να διασταυρώσει αυτά που πρόκειται να δημοσιεύσει περιλαμβάνοντας παράλληλα συνδέσμους και για τις πηγές των πληροφοριών του «συχνά ή πολύ συχνά» αλλά δε θεωρεί το blog του μια μορφή δημοσιογραφίας. Θεωρεί το blog του απλώς ένα χόμπι με το οποίο του αρέσει να ασχολείται στον ελεύθερό του χρόνο δηλώνει όμως πως σε ένα χρόνο πιθανότατα θα συνεχίζει να το συντηρεί."

Περισσότερα για την ενδιαφέρουσα αυτή έρευνα στο ιστολόγιο "Ελληνόφωνοι bloggers - έρευνα"

Μια Κορίνθια Αοιδός

Η mezzosoprano Μαρισία Παπαλεξίου, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές της το 1996 στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη της Κικής Μορφονιού και μελοδραματικής του Κώστα Πασχάλη, απ' όπου αποφοίτησε τον Ιούνιο του 2002 με βαθμό «Άριστα παμψηφεί» και με το βραβείο «Εις μνήμην Φίλιππου Νάκα».

Από τον Μάιο του 2000 μέχρι τον Μάιο του 2003 εντάσσεται στο δυναμικό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Παράλληλα κάνει συναυλίες και ρεσιτάλ, και εμφανίζεται ως σολίστ σε παραγωγές των Μεγάρων Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης «Η γυναίκα χωρίς σκιά» του R. Strauss, «Madama Butterfly» του G. Puccini.

Το 2003 φεύγει από την Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές της στο Παρίσι με την mezzosoprano Jane Henschel, με την οποία μελετάει μέχρι και σήμερα.

Μέχρι το 2006 συμπράττει ως σολίστ σε πολλές συναυλίες ορατορίου («Requiem» και «Kronungsmesse» W.A. Mozart, «The Messiah» G.F. Haendel, «Gloria» και «Magnificat» A. Vivaldi, και πολλά άλλα), καθώς και σε συναυλίες lieder και όπερας σε όλη τη Γαλλία. Τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο του 2006 ερμηνεύει με μεγάλη επιτυχία το ρόλο της Carmen, στη ομώνυμη όπερα του G. Bizet στη Nice.

Από το 2006 ζει και εργάζεται στην Γερμανία.

--------------------------------------------------------------------------------------------
Το σεμνό αυτό και σύντομο βιογραφικό σημείωμα, μου παρέδωσε η ίδια. Αλλά σε αυτό δεν αντικατοπτρίζεται η γοητεία της προσωπικότητας της, ούτε το πάθος της γι αυτό που κάνει και η λατρεία στο μουσικό θεό που υπηρετεί με συνέπεια (και κόστος). Ελπίζω, να έχω σύντομα τη δυνατότητα να παρουσιάσω από αυτό το ιστολόγιο ένα μικρό κλάσμα της δουλειάς της, ώστε να μπορέσουν οι κορίνθιοι να γνωρίσουν λίγο αυτή την ταλαντούχο κοπέλα, που κανένας δήθεν υπεύθυνος για τον πολιτισμό στο δήμο μας δε γνωρίζει την ύπαρξη της.