Ο Γιώργος Παπανδρέου στην Κόρινθο
Αύριο, Κυριακή 10 Ιουνίου, η Κόρινθος θα υποδεχθεί τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος θα μιλήσει σε ανοιχτή συγκέντρωση στα 'περιβολάκια'. Η πόλη μας έχει σπάνια το προνόμιο να υποδέχεται πολιτικούς του δικού του διαμετρήματος. Μη ξεχνάμε πώς ο Γιώργος Παπανδρέου εκτός από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Είναι καιρό τώρα που ακούει κανείς (και εγώ) όλων των ειδών τις γνώμες για το πρόσωπό του και το έργο του ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Υπερτερούν οι γκρίνιες και έπονται σε κοντινή απόσταση οι λοιδωρίες. Τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Τον ξέρω μόνο δια της δημόσιας παρουσίας του. Και δεν είμαι εγώ που θα τον κρίνω ως επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτό που θα καταθέσω -και αν θέλετε το συζητάμε- είναι ότι ο πολιτικός του λόγος είναι ό,τι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η πολιτική ζωή της χώρας μας.
Δεν αναφέρομαι στους λόγους που απορρέουν από το αντιπολιτευτικό του καθήκον (δυστυχώς ή ευτυχώς οι επικοινωνιολόγοι είναι εδώ και δεν θα πάνε πουθενά). Αναφέρομαι στη θεωρητική-ιδεολογική του συγκρότηση. Είναι αναμφίβολο γεγονός πως ο ερχομός του στο προσκήνιο έφερε έναν αέρα ιδεολογικής ανανέωσης και φρεσκάδας που είχε ανάγκη ο χώρος. Έννοιες όπως η ενδυνάμωση, η κοινωνική λογοδοσία, η συμμετοχική δημοκρατία, η οριζόντια διαβούλευση και άλλες ήταν ξένες στο πολιτικό μας λεξιλόγιο πριν τον ερχομό του. Για όποιον όμως παρακολουθεί στοιχειωδώς την παγκόσμια πολιτική κινητικότητα είναι σαφές πως αυτές οι έννοιες εδράζονται στον πυρήνα του πολιτικού λόγου της σύγχρονης αριστεράς (και όχι αυτής που οσονούπω θα ταυτίζεται με την αρχαιολογία), και απορρέουν από το έργο μερικών από τους σημαντικότερους κοινωνιολόγους και φιλοσόφους της εποχής μας όπως ο Rawls, ο Habermas, ο Cohen, ο Fishkin και άλλοι.
Το πρόβλημα είναι πως δεν φαίνεται να υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ μια κρίσιμη μάζα στελεχών που να κατανοούν και να αποδέχονται αυτή τη νέα πολιτική σημειολογία, αλλά ούτε και μια επαρκής ομάδα συνεργατών που να είναι ικανοί να φέρνουν σε πέρας πολιτικές αποστολές (αυτό που οι αμερικάνοι ονομάζουν go-fetchers), με έναν τρόπο που να είναι συμβατός με αυτήν. Κι αυτό βέβαια, αναγκάζει και τον ίδιο να αναπροσαρμόζει σχέδια και στρατηγικές.
Σε μια χώρα όπου ένα κόμμα που ψηφίζεται από δύο στους πέντε πολίτες, ταυτίζεται με τον πρόεδρό του, το συντριπτικά μεγαλύτερο κομάτι της κριτικής που υφίσταται ο Γιώργος είναι κατά τη γνώμη μου, υπερβολικό και άδικο.
Ας μην εθελοτυφλούμε. Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ (όποιο αυτό είναι και όσο σημαντικό είναι) δεν είναι ο Γιώργος. Είναι αυτό το ίδιο. Είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Web Feed
2 σχόλια:
Η απλή και προφανής διαπίστωση ότι "το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο ΓΑΠ, αλλά το ίδιο, εμείς οι ίδιοι" ενέχει κατά τη γνώμη μου κινδύνους λανθασμένων επιλογών (όχι φυσικά από εμάς τους ίδιους).
Η άποψη ότι Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ είναι δύο πράγματα ξένα μεταξύ τους, υιοθετείται σήμερα και από συντηρητικούς πολιτικούς, με προφανή στόχο την αποδυνάμωση του κόμματος, γιατί σε τελική ανάλυση στην κάλπη ρίχνουμε κόμμα και όχι αρχηγό.
Επομένως οι σωστές κατά τα άλλα διαπιστώσεις για το νέο πολιτικό περιεχόμενο που έδωσε η είσοδος του Παπανδρέου στην κεντρική πολιτική σκηνή, πρέπει κατά τη γνώμη μου να συνοδεύονται και με τα βήματα που έγιναν (ή δεν έγιναν) για να μειωθεί η απόσταση λόγων και έργων, σε ότι αφορά κυρίως στο ίδιο το κόμμα ΠΑΣΟΚ.
Με απλά λόγια πόσο υλοποιήθηκε (ή όχι) η "λαϊκή απαίτηση" "Γιώργο άλλαξε τα όλα" και προς ποια κατεύθυνση και ποιοι (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου) έχουν ευθύνες για αυτό? Και παραπέρα, πως θα κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ μετά από μια νίκη στις επόμενες εκλογές? Με τη "νέα πολιτική σημειολογία" του Προέδρου του που θα είναι Πρωθυπουργός ή με τις ίδιες ξεπερασμένες πολιτικές και κυβερνητικές πρακτικές που καταψηφίστηκαν το 2004 από τους πολίτες?
Η μήπως κάποιοι έχουν στο νου τους να "επιβάλλουν" στον Παπανδρέου το μοντέλο του "καταλληλότερου" που τόσο εύστοχα χρησιμοποιεί η σημερινή κυβερνώσα "επικοινωνιακή ομάδα"?
Αγαπητέ stefan,
το ότι το όποιο 'πρόβλημα' είναι ημών των ιδίων, δεν απαλλάσσει προφανώς το Γιώργο από τις δικές του ευθύνες. Αλλά φτάνει πια και αυτό το γαϊτανάκι κακοήθειας.
Από την άλλη μεριά, το 'Γιώργο προχώρα, άλλαξέ τα όλα', ήταν μεν λαϊκή απαίτηση, αλλά δεν ήταν σε καμία περίπτωση παλλαϊκή και εκεί νομίζω ότι βρίσκεται η ουσία.
Δεν γνωρίζω αν κάποιοι έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν οτιδήποτε στο Γιώργο. Προφανώς όμως, από τη στάση του απέναντι σε αυτές τις πιέσεις, θα κριθεί και ο ίδιος.
Συμφωνώ όμως ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου ότι είναι ανάγκη να μειωθεί η απόσταση λόγων και έργων εντός του ΠΑΣΟΚ.
Δημοσίευση σχολίου