Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

Έλλειμμα Δημοκρατίας

Η τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ήταν αποκαλυπτική. Ξεγύμνωσε και ανέδειξε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια το έλλειμμα δημοκρατικής συνείδησης της πλειοψηφίας. Δημοκρατία, μεταξύ άλλων, θα πει ελευθερία του λόγου. Στη συνεδρίαση αυτή καταγράφηκε μία ευθεία βολή κατά της ελευθερίας του λόγου. Η μειοψηφία στερήθηκε τη δυνατότητα να καταθέσει και να αναπτύξει την αντιπρότασή της σε ένα μείζον θέμα: τις κανονιστικές περί τους δημόσιους χώρους διατάξεις. Με συνοπτικές διαδικασίες και με μία επίδειξη αυταρχισμού, η πλειοψηφία επέβαλλε την άρον-άρον ψήφιση της πρότασής της, χωρίς να δοθεί επαναλαμβάνω, δυνατότητα συζήτησης, πόσο μάλλον βέβαια, δυνατότητα αποδοχής της παραμικρής τροποποίησης.
Για του λόγου το αληθές, παραθέτω ένα ηχητικό απόσπασμα από τη συνεδρίαση.









Η ποιότητα του ήχου δεν είναι, δυστυχώς, ικανοποιητική αλλά ακούγονται οι διαμαρτυρίες του κυρίου Κασίμη (ο οποίος όρθιος, μοίραζε εκείνη τη στιγμή στους δημοτικούς συμβούλους την αντιπρόταση του συνδυασμού του) στην εσπευσμένη και αγχωμένη απόφαση του προέδρου του ΔΣ να περάσει το θέμα σε ψηφοφορία, χωρίς συζήτηση. Ακούγεται μάλιστα καθαρά κάποια στιγμή και η φωνή του κυρίου Γιώτη να λέει «θέλω να ακούσω τον κύριο Κασίμη». Ο πρόεδρος του ΔΣ πράγματι, ρώτησε στην αρχή αν θέλει κανείς να τοποθετηθεί. Ο κύριος Κασίμης δεν αντελήφθη αμέσως το ερώτημα και μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ξεκίνησε η ψηφοφορία. Παρά τις διαμαρτυρίες, παρά την πρότερη συνεννόηση με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο κύριο Ανδρέου, τίποτα δεν έγινε. Τό’ πε ο πρόεδρος του ΔΣ, τό’ πε ο θεός. Κάτι σαν την εκτόξευση πυραύλου. Άμα πατήσεις το κουμπί, μετά δεν μαζεύεται πίσω.
Ερωτώ λοιπόν τον δήμαρχο: έτσι αντιλαμβάνεστε κύριε Πνευματικέ την αρχή της πλειοψηφίας; Ότι αφού έχετε την πλειοψηφία, μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε; Ότι η συναίνεση είναι κάτι το άχρηστο εφόσον υπάρχει πλειοψηφία και αποτελεί αναγκαίο κακό μόνο όταν έχουμε ανάγκη τους υπόλοιπους χώρους; Αυτή η αλαζονική αντίληψη προσβάλλει όχι μόνο το συνδυασμό σας αλλά και την παράταξη στην οποία ανήκετε. Η οποία δεν είναι μαγαζάκι σας και δεν μπορεί να χρεώνεται τέτοιες πρακτικές.
Οι αληθινοί δημοκράτες κύριε δήμαρχε δεν φοβούνται το διάλογο. Αντίθετα, τον επιδιώκουν και κάνουν ό,τι μπορούν να τον διευκολύνουν (ακόμα και εις βάρος κάποτε των όποιων κανονισμών). Ο διάλογος δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, η έλλειψή του όμως βλάπτει τη δημοκρατία. Αυτός που κρύβεται πίσω από τον κανονισμό, κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Μπορούσατε να ακούσετε την αντίθετη άποψη και να την καταψηφίσετε. Δεν έχω ιδέα αν η μειοψηφία είχε να συνεισφέρει στο προς συζήτηση θέμα κάτι ενδιαφέρον και χρήσιμο. Μπορεί να άρθρωνε ανοησίες. Αλλά αφού δεν ακούστηκε, το σφάλμα το επωμίζεστε ολόκληρο εσείς.
Αλλά τι λέω, εδώ δεν θεώρησε σωστό ο αρμόδιος αντιδήμαρχος να κάνει ο ίδιος εισήγηση για το θέμα, η έλλειψη αντιεισήγησης μας πείραξε;

buzz it!

2 σχόλια:

reginarosasamat είπε...

Προσπάθησα να ακούσω λίγο αλλά δεν άντεξαν τα αυτιά μου. Τι φωνές είναι αυτές;
Το ωραίο είναι ότι προσπαθούμε να επιβάλλουμε ησυχία σε παιδιά μέσα σε σχολικές τάξεις! Η φασαρία μιας τάξης είναι τιτίβισματα,θροΐσματα φύλλων,νερό ποταμού μπροστά σε αυτό! :D

Mike είπε...

Πολύ σωστά. Είναι η 'κουλτούρα της αντιπαράθεσης' όπως την ονομάζω εγώ. Ακόμα και αν υπάρχει δυνατότητα συναίνεσης, κάποιοι θεωρούν καθήκον τους να αντιπαρατεθούν και να συγκρουστούν με σφοδρότητα, γιατί ..... πώς είναι δυνατόν να συμφωνείς με ανθρώπους άλλων παρατάξεων;