Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Άλλη μια Εκδήλωση Φανφάρα


Άλλη μια εκδήλωση χωρίς αντίκρυσμα για την κοινωνία έγινε χθες στην πόλη μας. Ήταν μια τυπική επαρχιώτικη επιστημονική εκδήλωση όπου οι χαιρετισμοί υπερέβαιναν σε χρόνο την καθεαυτό επιστημονική ομιλία (ήδη από το πρόγραμμα προβλέπονταν 30 λεπτά χαιρετισμοί και 20 λεπτά ομιλία!). Στόχος η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού για τον επικίνδυνο εχθρό που λέγεται χοληστερίνη.
Μα, ειλικρινά, υπάρχει έστω και ένας έλληνας που να μην έχει ακούσει ότι η χοληστερίνη όταν υπερβαίνει κάποια όρια είναι βλαπτική;
Νομίζω πως άλλες ανάγκες εξυπηρετούσε αυτή η εκδήλωση, όπως άλλωστε και οι περισσότερες του είδους της. Να κάνουν ρεκλάμα οι κύριοι με τις γραβάτες. Από αυτούς εξαιρώ τον κύριο ομιλητή που και καλά μίλησε και ανάγκη ρεκλάμας δεν έχει. Όπως δεν έχει τέτοια ανάγκη και ο πρόεδρος των φαρμακοποιών, που έσπευσε να συμβάλλει στην εκδήλωση χωρίς να σκεφθεί τι στην πραγματικότητα υπηρετεί.
Η όλη εκδήλωση καλύφθηκε οικονομικά από τη χορηγία δυο φαρμακευτικών εταιρειών και μιας εφημερίδας. Τα χρήματα αυτά εκτιμώ προσωπικά ότι πήγαν στα σκουπίδια, επαναλαμβάνω με όρους κέρδους για την κοινωνία και όχι προσωπικής προβολής. Είναι όμως κρίμα. Γιατί με χρήματα σαν κι αυτά, θα μπορούσαν να λάβουν χώρα κοινωνικά επωφελείς δράσεις. Για παράδειγμα, με τα λεφτά των χορηγιών θα μπορούσαν να μοιραστούν κουπόνια σε όλους τους μαθητές πχ της 5ης τάξης του δημοτικού για να εξετάσουν δωρεάν τη χοληστερίνη τους, ή και να γίνει συντονισμένη αιμοληψία στα σχολεία με την άδεια των γονέων και των δασκάλων. Τότε πραγματικά θα φέρναμε το θέμα στο τραπέζι κάθε οικογένειας, θα αποκαλύπταμε περιστατικά οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας και θα προσφέραμε ουσιαστική υπηρεσία στη δημόσια υγεία. Ακόμα και αν τα παιδιά μας αποκαλύπτονταν όλα υγιή, πράγμα ανέφικτο αφού τα ελληνόπουλα είναι πρωταθλητές στην παχυσαρκία, θα τίθεντο οι βάσεις για σωστή πρόληψη, αφού αυτή και η παιδεία πάνε χέρι-χέρι.
Με πραγματικό κόστος για μαζική μέτρηση της χοληστερίνης, κάτω από 1€ ανά δείγμα, όπως με πληροφόρησαν φίλοι μου μικροβιολόγοι, θα μπορούσαμε αντί για την εκδήλωση φανφάρα να προσδιορίσουμε τη χοληστερίνη ΟΛΩΝ των μαθητών της πόλης μας.
Έτσι όμως, πώς θα έκαναν ρεκλάμα οι κύριοι με τις γραβάτες; Πώς θα τους έδειχναν τα τοπικά κανάλια; Πώς θα τους πρόβαλε ο αδέκαστος τοπικός τύπος;

buzz it!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μα ρε Μάικ,
και πάλι αν μέτραγαν τη χοληστερίνη ολων των μαθητών θα τους έδειχναν τα καναλια, ισως μάλιστα τότε να τους έδειχναν και τα μεγάλα.

Mike είπε...

Αγαπητέ cumulus,
συμφωνώ απόλυτα. Με μια τόσο απλή και εύκολη ενέργεια (μιας βδομάδας logistics ενός ατόμου αρκούν για την οργάνωσή της) θα μπορούσαν να γίνουν είδηση στο πανελλήνιο. Το ζήτημα είναι:
1) έχουν τη δυνατότητα να το σκεφθούν; (δεν είναι θέμα νοημοσύνης αλλά εναγκαλισμού κοινωνικών αξιών και στόχων) και
2) διαβάζουν αυτό το blog και άλλες πηγές για μαθαίνουν; έχουν άρα το κέφι της μάθησης;

dzach είπε...

Ίσως το πρόβλημα να είναι ότι έχουμε παγιδευτεί σε μια λογική 'αντιπροσώπων' που επενδύει υπερβολικά στις ικανότητες και τη δράση τους, ενώ εξ ορισμού η αντι-προσώπευση μειώνει την πολλαπλότητα των απόψεων και απομακρύνει τον αντιπροσωπευόμενο από το πεδίο των αποφάσεων και της δράσης.

Έτσι ο αντιπροσωπευόμενος οδηγείται στη μοιρολατρία έχοντας αποθέσει την τύχη του στους αντιπροσώπους του (ή, στο τέλος όλων, στο Θεό), οι οποίοι φταίνε για ότι του συμβαίνει.

Είμαι βέβαιος ότι αν το θέμα έμπαινε για συζήτηση στους δημότες, αυτοί θα προτιμούσαν το ωφέλιμο από τη ρεκλάμα.

Όσους κύκλους και να κάνουμε νομίζω ότι πάντα θα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως οι αντιπρόσωποί μας δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας. Δυστυχώς όμως μάλλον δεν φταίνε αυτοί που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν κάθε άποψη ή επιθυμία μας και κοιτούν την ρεκλάμα τους, αλλά η ίδια η πράξη που τους ορίζει δηλ. εμείς που τους εκχωρούμε ένα μεγάλο μέρος των δικών μας υποχρεώσεων, και μετά κοιτάμε και μεις την πάρτη μας.

Δεν λέω ότι δεν υπάρχει ευθύνη για αποφάσεις, πράξεις ή παραλείψεις, αλλά η συζήτηση για την ευθύνη έχει ουσιαστικό νόημα όταν το σώμα που κρίνει έχει ευρύτερες εξουσίες απ' αυτόν που κρίνεται, για να υπάρχει πρακτικό αποτέλεσμα.

ούτις
(με νέο πρόσωπο)