Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2006

Παρκαγεδών

«... και συνήγαγεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον εβραϊστί αρμαγεδών ... και εγένετο η πόλις η μεγάλη εις τρία μέρη και αι πόλεις των εθνών έπεσον...»

Δεν είμαι καθόλου ειδικός στην ανάλυση της Καινής Διαθήκης, αλλά μ’αρέσουν οι μεταφορές. Γιατί πιστεύω, πράγμα που δεν έχω σταματήσει να υποστηρίζω εδώ και πολύ καιρό και σε όλους τους τόνους, ότι το σχεδιαζόμενο parking στα περιβολάκια θα είναι καταστροφή για την πόλη. Παρκαγεδών λοιπόν, καθ’οδόν για την πόλη μας.
Γιατί όμως να είμαι τόσο οξύς για ένα parking; Κακό είναι να βρίσκουν δημότες και επισκέπτες μιά θέση στάθμευσης;
Για να καταλάβει κανείς τον τρόπο σκέψης μου, οφείλει να είναι πολίτης του κόσμου. Planetizen, από τα planet και citizen, είναι ένας εύστοχος νεολογισμός που συνάντησα. Να καταλαβαίνει το ‘μέγεθος’ της πόλης στην οποία ζεί. Πληθυσμιακό, γνωστικό, πολιτισμικό, αισθητικό κτλ. Να νιώθει ότι τα δικά μας προβλήματα δεν είναι μοναδικά και ότι άλλες πόλεις, σε άλλες χώρες, έχουν δοκιμάσει ποικιλότροπα να τα δαμάσουν και αυτό έχει οδηγήσει στη συσσώρευση γνώσης που θα μπορούσε να μας φανεί χρήσιμη. ΑΝ έχουμε τα μάτια να τη δούμε. ΑΝ έχουμε τ’αυτιά να την ακούσουμε.
Δοκιμάστε να επισκεφθείτε ιστοσελίδες σχετικές με τον αστικό σχεδιασμό (όπως το planetizen, το Department of Urban Planning, School of Public Affairs, UCLA, το New York City Department of Planning κα) και αν βρείτε έστω και έναν αρθρογράφο που να υποστηρίζει ότι η δημιουργία parking σε σημείο κυκλοφοριακά συμφορημένο είναι ορθή πρακτική, εγώ θα ντυθώ αρμαγεδών για τις απόκριες! Για τον απλό λόγο ότι όπου υπάρχει parking, η κίνηση από και προς αυτό, αυξάνει.
Αλλά μέχρι εδώ, έχει ειπωθεί μόνο ένα μηδαμινό μέρος της αλήθειας. Γιατί όπως ισχυρίζεται (και έχει γίνει διάσημος γι αυτό, μετά βέβαια από μελέτες δεκαετιών) ο καθηγητής πολεοδομικού σχεδιασμού στο UCLA και σπουδαγμένος στο Yale, Donald Shoup, στο βιβλίο του “The High Cost of Free Parking”, η αύξηση των χώρων στάθμευσης αυξάνει την εξάρτηση από το αυτοκίνητο, επιταχύνει την αστική εξάπλωση, επιδεινώνει κατά πολύ τη σπατάλη καυσίμων και αποκινητροποιεί τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, των ποδηλάτων και της βάδισης. Επισημαίνοντας ότι οι θέσεις στάθμευσης συνιστούν τη μεγαλύτερη ποσοστιαία επιβολή χρήσης γης στον αστικό ιστό (δεν είναι εντυπωσιακό!), συμπεραίνει πως οι θέσεις στάθμευσης ταπεινώνουν τον πολεοδομικό σχεδιασμό, καταρρακώνουν την τοπική οικονομία και βλάπτουν το περιβάλλον. Παραφράζοντας τη γνωστή αγγλική παροιμία “there is no such thing as a free lunch”, αλλάζοντας το lunch με το parking, προτείνει τη μείωση των θέσεων στάθμευσης(!), και την επιβολή τέλους στάθμευσης. Τα χρήματα από τη στάθμευση προτείνει να επιστρέφουν στη γειτονιά από όπου εισπράχτηκαν για να χρηματοδοτήσουν αναπλάσεις.
Μερικοί βεβαίως θα πουν ‘ποιός είναι αυτός’ και ‘τι να μας πεί εμάς’. Εντάξει ελληναράδες μου, έτσι είναι αν έτσι σας συμφέρει. Αλλά εγώ δεν ξεχνώ πως ένας έγκριτος έλληνας καθηγητής υποστηρίζει πως η μεγαλύτερη και συχνότερη μορφή διαπλοκής και ρεμούλας στη χώρα μας, αφορά τα έργα ασφαλτοστρώσεων και δημιουργίας parking που εκτελούν οι ΟΤΑ α’ βαθμού. Γι αυτό καλύτερα να χαμηλώσουν οι τόνοι της βεβαιότητας για την ωφέλεια ενός parking στο κέντρο της πόλης, και να ξεκινήσει με ευθύνη της νέας δημοτικής αρχής ένας νέος γύρος κοινωνικής διαβούλευσης για το θέμα. Ευκαιρία να δούμε και κατά πόσο η προεκλογικά διακηρυγμένη πίστη στη συμμετοχική δημοκρατία και την κοινωνική λογοδοσία ήταν ‘φύκια για μεταξωτές κορδέλες’ ή όχι. Ευκαιρία για μιά καλή αρχή. Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

buzz it!

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

MIKE
συμφωνώ απολύτως με όσα γράφεις, θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι κατά τη γνώμη μου, (πιθανώς λανθασμένη) η κατασκευή του υπόγειου παρκαγεδώνος στα Περιβολάκια είναι απίθανη. Οι λόγοι, οι προσφυγές στο ΣτΕ που έχουν δικαιωθεί σε ανάλογες περιπτώσεις, η αμφισβητούμενη νομιμότητα του έργου, οι τεχνικές δυσκολίες, και άσφαλώς η νέα σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου που δεν θα επιτρέψει στο μέλλον την πρακτική των έργων Θωμαίδη που συνεχώς καταπίπτουν από την περιφέρεια. Επαναφέρω την πρόταση να προσανατολιστεί η συζήτηση στις ιδέες για το πως φανταζόμαστε επιτέλους αυτή την έρμη πόλη. Τι πρέπει να γίνει όχι τι δεν πρέπει να γίνει.

Mike είπε...

@ spirit,
πιθανώς (και μακάρι) να είναι έτσι. Αλλά είναι άδικο να λες να προσανατολιστεί η συζήτηση στο τι πρέπει να γίνει και όχι τι δεν πρέπει να γίνει. Το ιστολόγιο αυτό είναι γεμάτο από προτάσεις με τι πρέπει να γίνει. Όχι βέβαια για όλα τα θέματα, ούτε πάντα οι προτάσεις είναι ολοκληρωμένες, δεν είναι αυτός ο σκοπός ύπαρξής του άλλωστε. Επαναλαμβάνω ότι είναι η αύξηση της συνειδητοποίησης του χώρου στον οποίο ζούμε. Και πολύ λυπάμαι που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει στο blog η ιστορική ή η λογοτεχνική φερειπείν συνιστώσα. Αλλά ίσως κάτι καλύτερο γίνει στο μέλλον.

eberd είπε...

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπoς που έχει μια στοιχειώδη αντίληψη από το τι γίνεται σε άλλες πόλεις που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα θα δει ότι όλοι οι χώροι στάθμευσης φτιάχνονται στην περιφέρεια σε σημεία από όπου οι πολίτες μετεπιβιβάζονται σε μέσα μαζικής μεταφοράς. Αν δει κανείς και στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης αλλά και σε πολλά άλλα προγράματα (πχ Σικάγο) οι θέσεις στάθμευσης έγιναν στην περιφέρεια και ΟΧΙ στο κέντρο. Αυτή είναι η διεθνής πρακτική. Εμείς βέβαια αφού ανατρέψουμε αυτή τη διεθνή πρακτική με το "αζημίωτο" φυσικά μπορεί και να κάνουμε το σωστό. Τώρα βέβαια επειδή άλλαξαν οι "υπεύθυνοι" πρέπει να "αποζημιωθούν" οι νέοι "υπεύθυνοι" επομένως πρέπει να επανασχεδιαστούν οι παλιές μελέτες που έγιναν με "χαριστικούς" όρους και επί ζημία του Δήμου και να μπουν τα πράγματα σε "ημέτερη" σωστή βάση κοκ. Αλλά όμως ας σκεφτούμε και το Κορίνθιο πολίτη, δεν κατάλαβα δηλαδή, άμα εγώ έχω πάρει την κούρσα μου τη Μερσεντέ (γιατί ότι και να 'χω πάρει για μένα είναι Μερσεντέ) θα πάω με την "αστική συγκοινωνία"; καλά είστε σοβαροί να 'ουμε.