Αναζητούνται Κορίνθιοι

Μερικές φορές ωφελεί να παίρνεις αποστάσεις από την καθημερινότητα. Αυτό έκανα κι εγώ σήμερα, στην κυριολεξία, χαζεύοντας δορυφορικές εικόνες της πόλης μας. Μια απλή επισκόπηση της παραπάνω εικόνας άρκεσε για να τρομάξω. Βλέπετε, ενώ θεωρούμε 'Κόρινθο' το τετραγωνισμένα ρυμοτομημένο κομμάτι της, η πόλη όχι μόνο είναι πολύ μεγαλύτερη αλλά επεκτείνεται στο τμήμα που περικλείεται μεταξύ των δύο εθνικών οδών.
Αν εξαιρέσουμε το τμήμα του ρυμοτομικού σχεδίου του 1928, η πολεοδόμηση από εκεί και πέρα είναι κυριολεκτικά άθλια. Στην ουσία πρόκειται για ασυδοσία και απουσία όποιας πολεοδόμησης. Στενοί δρόμοι, έλλειψη πεζοδρομίων, πυκνή δόμηση (ευτυχώς που λόγω σεισμών δεν είναι ταυτόχρονα και υψηλή). Στον εκτός κέντρου αυτόν κανόνα, εξαιρείται μια μικρή περιοχή του Αγίου Γεωργίου που εξελίσσεται σε μαιζονετούπολη.
Αλλά το μεγάλο σκάνδαλο είναι η περιοχή μεταξύ των εθνικών οδών. Πού είναι τα σχέδια για αυτό το τμήμα; Όποιος επισκεφθεί σήμερα τις περιοχές αυτές θα φρίξει από την απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού. Τι περιμένουμε; Να δομηθεί πρώτα και μετά να την αναπλάσουμε;
Στο ίδιο θέμα είχαμε ακροθιγώς αναφερθεί και σε προηγούμενο post με τίτλο "Σχεδιασμός Reloaded". Αλλά το σημαντικότερο δεν είναι η πολεοδομική διχοτόμηση ή τριχοτόμηση, είναι η κοινωνική τοιαύτη. Δίδεται λοιπόν η εντύπωση πως το μέλλον μας επιφυλάσσει ένα κέντρο μειωμένης κατοικίας και αυξημένης εμπορικής και άλλης επαγγελματικής χρήσης και συνοικίες με ταξικό χαρακτήρα. Αυτό μπορεί να συμβαίνει πχ στην Αθήνα, αλλά σε μια πόλη 40.000 κατοίκων θα είναι η καταστροφή της.
Ένα δεύτερο θέμα που ανακύπτει είναι πώς θα προστατέψουμε το πράσινο που καλύπτει τη δυτική και νοτιοδυτική πλευρά της πόλης. Ποια είναι λοιπόν τα σχέδια και γι αυτό το κομμάτι; Όλοι μιλούν για την αξία του καθορισμού των χρήσεων της γης και όλοι σφυρίζουν αμέριμνα όταν πρόκειται να εκπονηθεί ένα τέτοιο σχέδιο. Γιατί; Γιατί είναι δέσμιοι συμφερόντων. Παλιοί και νέοι. Τοπάρχες και νομάρχες. Αναζητούνται αληθινοί Κορίνθιοι.